Hoe is het met: Jordy Buijs

Hoe is het om als Europeaan om in Japan te voetballen? Er gaan tegenwoordig ook grote jongens als Podolski, Iniesta en Torres heen.

Het is in alle opzichten geweldig, sportief gezien ook een hoog niveau. Er spelen inderdaad ook grote spelers nu, in Nederland heeft Japan op voetbalgebied nog niet echt naam, maar onder de voetbalkenners staat het wel bekend als een behoorlijk groot land. In Azië sowieso land nummer één.

Je speelt nu op het tweede niveau van Azië, hoe vergelijk je dat niveau dan met bijvoorbeeld de Nederlandse Eredivisie?

Ik denk dat wij Emmen, RKC en ADO helemaal scheel tikken.

Dus NAC ook?

Daar kunnen we het in dit geval maar beter niet over hebben, haha.

Ben je als Europese voetballer in Japan nou ook een beetje een ster?

Nou je kan wel zien dat de buitenlandse jongens wat meer betaald krijgen dan de Japanners. Dat houdt wel in dat je gewoon het verschil moet maken, anders kunnen ze net zo goed Japanners op die plekken zetten. Vooral qua kracht en tactisch brein hebben ze wel versterking nodig bij Japanse clubs. Anders zou het een moeilijk verhaal worden.

Uit jouw woorden maak ik op dat je nog niet aan het afbouwen bent in Japan terwijl het Japanse voetbal daar wel een beetje om bekend staat in Nederland.

Nee, het is nog zeker geen afbouwen, het is een behoorlijk goed niveau. Ik ben zelf ook nog zeker niet toe aan afbouwen.

Zie je jezelf uit de J2 terug naar de J1 promoveren met je huidige club Kyoto Sanga?

Ja de club heeft afgelopen zomer wel veel ingekocht. Een nieuwe spits die er twintig in heeft liggen, ik heb er vorig jaar acht gemaakt. Dan haal je gewoon minimaal 25 goals binnen en daar. Ik denk dat we een behoorlijke ploeg hebben waar we in ieder geval top zes mee kunnen halen (plek drie tot zes geeft recht op play-offs). Plek een of twee en directe promotie is moeilijk, dromen mag natuurlijk maar het is denk ik niet realistisch. We zetten in ieder geval in op de top zes.

Hoe is het leven in Japan buiten het voetbal?

Japan is echt geweldig, ik krijg hier enorm veel waardering. Die waardering heb ik bij alle clubs in Nederland van de supporters wel gehad maar op directieniveau wat minder. Hier voel ik dat dus wel. Voor de rest is het hier een hele andere cultuur en een heel ander leven. Je voelt gewoon aan alles dat je hier een grote jongen bent. Dat vind ik leuk en interessant. In Nederland moet je altijd je plekje maar vinden onder veel kritiek en mensen zonder achtergrond die overal een mening over hebben. 

Het bevalt dus goed in Azië, desalniettemin ben je pas 31 jaar oud, heeft een terugkeer naar Nederland er nog ingezeten in recente jaren?

Ja, ik wilde graag terug naar NAC, In 2016. Na de tijd dat ik uit Roemenië kwam en al een aantal maanden zonder salaris wilde ik graag terugkeren. In ieder geval meetrainen om er bijvoorbeeld een contract uit te slepen, al dacht ik niet dat ik mezelf hoefde te bewijzen bij NAC. Ik kon zeker nog van waarde zijn. Bij NAC heb ik drie fantastische jaren gehad waarin we gewoon in de Eredivisie bleven. Toen ik vertrok degradeerde NAC direct. Ik weet niet of dat aan mij heeft gelegen maar ik was in ieder geval altijd heel belangrijk voor de ploeg. Toch zeiden ze nee.

Zou je jezelf dan ook onderschat noemen in Nederland? Ik kan me herinneren dat toen Heerenveen jou aantrok er ook wat cynisme was onder de fans daar.

Ja dat klopt wel een beetje ja. Ik ben zeker onderschat in Nederland. Ook Roda JC en De Graafschap zijn na mijn vertrek gedegradeerd. En ik kan ook gewoon goals en assists maken als verdediger zijnde. Bij NAC heb ik natuurlijk ook veel op het middenveld gespeeld en dat heeft mij als voetballer wel vormgegeven.

Buiten je positie als middenvelder, zijn er nog meer zaken die er echt uitspringen als je terugdenkt aan je tijd bij NAC ten opzichte van andere clubs?

Ja, het publiek natuurlijk maar dat lijkt me logisch. Heel Breda ademt NAC en dat gevoel had ik ook. Ik heb niet voor niets nog steeds een huis in de buurt van Breda, ik heb me altijd heel veilig en vertrouwd gevoeld in Breda. De klik met supporters was ook heel goed dat blijft me nog steeds bij. Als ik in de stad loop, kom ik nog wel is wat mensen tegen die vragen of ik terugkom naar NAC. Dat blijft altijd leuk, je bent op die manier toch nog in het geheugen bij het publiek. Ik heb gewoon een geweldige tijd gehad bij NAC en ook bij bijvoorbeeld De Graafschap. Dat zijn toch wel de twee clubs die speciaal zijn gebleven.

Zie je jezelf dan ook nog eens terugkeren bij De Graafschap of NAC, ondanks dat je wat ouder bent?

Eind 2016, begin 2017 zag ik dat zeker voor me. Maar ook nu ik wat ouder ben, kan ik zeker nog van meerwaarde zijn. Als ik zie wat er nu rondloopt, niet alleen bij NAC maar ook in de Eredivisie. Dan denk ik: Ik kan daar over vijf jaar ook nog wel terecht.

Je zegt dus NAC nog te volgen en nog warme gevoelens te hebben voor de club. Doet het jou dan pijn om de club zo te zien afglijden? Of wat is jouw beeld van NAC als je ernaar kijkt als ex-speler.

Ja, ik vind dat er gewoon 0,0 beleid is. Het is nu ook helemaal niet makkelijk om er als trainer in te stappen het is toch een beetje een kerkhof. Dat is gek, want je hebt een achterban die in Nederland gewoon in de top vijf hoort, misschien wel vier of zelfs drie denk ik. Toch lukt het gewoon niet, ik mis een beetje investeerders die opstaan. De salarissen gaan nu elk jaar achteruit en dan ga je uiteindelijk ook inleveren op het veld, simpel als dat.

Er staat als gevolg ook weinig ervaring op het veld nu.

Ja klopt, maar die jonge gasten zijn lekker goedkoop. Als je ervaren spelers wil aantrekken met een achtergrond, dan moet je gewoon betalen en dat geld heeft NAC op dit moment niet. Enorm jammer want de supporters verdienen zó veel meer. Als ik dan zie dat er wedstrijden gelijk worden gespeeld en worden verloren in de Eerste Divisie dan denk ik dat NAC toch wel ver weg is gezakt. Als ik terugdenk aan de tijd van Zwaanswijk, Penders, Jelle, Sikora, Reuser en van Fessem dan zie je dat er toch een hele andere kwaliteit aanwezig was toen. Ook al heb je er een paar van boven de dertig op de bank zitten dan heb je tenminste nog wat om in te brengen.

Op dit moment is NAC ook op zoek naar versterking en Thomas Bruns wordt nadrukkelijk genoemd, zou zo’n jongen dan die ervaring kunnen brengen?

Bruns was altijd een heel talentvolle jongen, hij stond volgens mij toen ik er nog was ook al op de lijstjes. Maar hij is er eigenlijk nooit doorheen gekomen, omdat hij ook een beetje andere keuzes heeft genomen. Maar echte verlossers heb je eigenlijk alleen als spitsen. Bij verdedigers en middenvelders is dat lastiger, je zou je eigenlijk op meerdere plekken moeten versterken. Wil je echt stappen maken.

Zijn er nog jongens in de selectie waar je wel gecharmeerd van bent?

Ik vind dat Sydney het heel leuk heeft gedaan, een jonge bink, de supporters houden van hem maar zoals ik net al aangaf het is niet te doen om op zo’n jongen te bouwen in zijn eerste jaar. Dus ja, er is wel wat meer ervaring nodig om die jonge binken in de selectie beter te gaan maken. Toen ik debuteerde bij De Graafschap stond ik met een jongen van 34 naast me, Joost Volmer. Dat maakt voor een jonge speler een hoop verschil. Daarnaast is bij NAC de laatste jaren ook de over-mijn-lijk-mentaliteit verdwenen.

De NAC-identiteit is dus aan het vervagen in die zin?

Ja, ik mis af en toe toch een beetje het type Lurling, Buijs of Neno Gudelj. Dat soort types heb je gewoon nodig in de ploeg, dan kan je zo maar drie of vier posities hoger staan.

Nemanja Gudelj je noemde hem al even, maar ook Ömer Bayram zijn jongens uit jouw NAC-tijd die het inmiddels heel ver geschopt hebben. Ben je trots op die jongens?

Dat is inderdaad geweldig om te zien. Neno is een hele goede vriend van me. We zijn sinds onze NAC-tijd ontzettend close met elkaar. Hij heeft een hartstikke mooi pad gevolgd tijdens zijn carrière en de belangrijke mensen om zich heen gehouden. Hij heeft een klein groepje om zich heen waar die op vertrouwd. En daarbij heeft die ook veel kwaliteit en is het een slimme jongen. Ook Bayram heeft het natuurlijk heel goed gedaan. Ze spelen beide op een hoog niveau en daar mogen ze trots op zijn. We mogen niet vergeten dat die jongens bij NAC natuurlijk een enorme lift hebben gehad. In die tijd hadden ze nog ervaren jongens om zich aan op te trekken, waardoor die jongens die eerste stap konden maken.

Top dat we je konden spreken Jordy! En veel succes nog in Japan!

"Geen probleem jongen, doen we!"