Wij gaan niet opzij

Column: Een brief aan Anthony

In de aanloop naar vanavond vroegen wij Joost Blaauwhof,  onze vaste huis columnist om eens in zijn pen te kruipen. Joost heeft voor ons deze brief geschreven aan onze Teun. Zoals altijd geldt dat de mening van de columnist niet de mening van B-Side Rats hoeft te zijn, maar wat beschrijft hij wederom ons gevoel goed. Joost bedankt!

Beste Anthony,

Met een flinke tackle en een daaropvolgend typisch moment van ongrijpbaarheid, de tegenstander zojuist over de knie gelegd. Breda wederom in volle euforie gekregen. Grote kerels op de stoelen laten dansen. Jonge kinderen een nieuwe idool gegeven. Duizenden mensen opnieuw vol ongeloof laten genieten van jou kwaliteiten. In de ereronde wandelend achter de rest van de groep. Iets langzamer, even tijd makend voor het eigen moment van glorie. Gniffelend, genietend in jezelf. Dat was jij.

Een moment van frustratie. Een uiting van woede. Mijn eerste herinnering aan jou in het magisch geel-zwart is gek genoeg een verloren burenruzie tegen Willem II. Ton Lokhoff is trainer en door middel van een droge knal en een soort ‘fuck you-gebaar’ reageer jij je af op het kritische publiek. Boegeroep, woede en onbegrip klinken van de tribunes. Het eerste seizoen Anthony Lurling bij NAC kun je het best omschrijven als een rampzalige date. Een date waar na het inschenken van de glazen beide partijen al door hebben dat het een lange zit gaat worden.

Na een nieuwe flirt, twee seizoenen later, wagen beide partijen het er weer op. Menig supporter fronst dan ook zijn wenkbrauwen. Zeker na een desastreuze start, waar NAC na twee wedstrijden stijf onderaan staat. Doelcijfers 0-8. Vanaf dan wordt alles anders. Ernie Brandts creëert een soort onverslaanbaar guerilla-leger. Uit het niets wordt er, éénmaal per wedstrijd, toegeslagen en vervolgens massaal, met ziel en zaligheid, de defensie dichtgemetseld. Je begint langzamerhand een onmisbare schakel te worden in het spel wat de ploeg speelt. En belangrijker nog, het publiek begint je te begrijpen.

NAC wordt een echte oorlogsmachine. Er wordt geknokt met mes tussen de tanden. De aanwezige wisselwerking met de fanatieke achterban zorgt dat het stadion een onneembare vesting wordt. Aangevoerd door een jagende, sleurende, ongrijpbare en soms magistrale Teun. NAC wordt derde. Haalt de halve finale van de beker. Wint de play-offs na een 0-4 in de Kuip. Het Ajax met Suarez, het PSV van Hiddink. Niemand krijgt meer vat op een linksbuiten die zijn belofte volledig aan het inlossen is. Iemand die zich later ontwikkelde tot de ‘Messi van Breda’.

De geluksmomenten die ons bezorgd zijn, door jou onverzettelijkheid, zijn ontelbaar. Je bracht ons naar de Villareal. Hield ons, nog knapper wellicht, hoogstpersoonlijk in de eredivisie. Maar dat is niet de reden dat jij een groots afscheid verdient. Het gaat om persoonlijkheid, passie en waardering. De emotie en trots waarmee het shirt verdedigd werd. De wisselwerking met de stad Breda. Mensen konden de wereld om zich heen even vergeten. Op de banken staan. Ondanks die stroeve start ontwikkelde jij je tot alles wat NAC wil zijn.

Voetbalsupporters vragen om persoonlijkheden. In Breda in het bijzonder. Men verpersoonlijkt zichzelf dolgraag met spelers. Wie de streken, de aanraakbaarheid en de uitspraken van jou bekijkt, begrijpt onmiddellijk waar de goede klik vandaan komt. Kwetsbaar bij tegenslag, euforisch zodra de wind de zeilen vat. Een schop uit frustratie als het niet loopt, een oerkreet zodra de ommekeer is ingezet. De wrijving met Karelse toen het niet liep, Floor die er op kon gaan zitten na een historische dag. Spraakmakend, menselijk en niet te beïnvloeden door een mediatraining. Een persoonlijkheid was de Anthony van NAC. Een hele speciale. Waar alles en iedereen zich in terug kon ontdekken.

Aan die eerste desastreuze date denk ik nog wel eens terug. Met een lach. Een toen nog onbegrepen liefde. Anthony en de fanatieke NAC-supporter zijn, na die moeilijke start, twee handen op één buik geworden. Het NOAD, wat de achterban vraagt, is je op het lijf geschreven. Vooropgaande in de strijd. Ten koste van alles het heilige Rat Verlegh-Stadion verdedigen. De gele kleur met ziel en zaligheid dragen. De club uitdragen in een pure, passionele vorm. Vol emotie. Zodra het fluitsignaal gaat, is alles geoorloofd om te winnen. Alles waar NAC voor staat, dat eigende jij jezelf toe.

Teun, vol trots loop ik straks nog één keer richting de Stadionstraat om jou te kunnen bewonderen. Samen met jouw beste voetbalvrienden ga jij ons nog een laatste keer op de banken laten staan. Bedankt voor alle vechtlust, waardering en liefde die je ons gegeven hebt. Ik voel me gezegend, dat ik jouw volledige NAC-carrière heb mogen meemaken. Je mag jezelf, met recht, een NAC-legende noemen.

Teun, nogmaals bedankt. En zoals een échte NAC-man betaamt, drinken we er samen één.

Bron: B-Side Rats; Joost Blaauwhof

16 Reacties
0   0  
Ric

Ik kan er helaas tot mijn spijt echt niet bij zijn. Wordt deze avond nog op beeldmateriaal vastgelegd zodat het wellicht op de site toch nog voor een groot deel
Is terug te zien?

0   0  
Joost

Ik voel me uiteraard gezegend, ipv gezegd, maar het is bijna vrijdagmiddag hè.

0   0  
Oosterhout3

Het komt bij langs de lijn vanavond voorbij,

Vanavond zoiezo aanwezig... ik denk met tussen de 3 en 8.000 mensen

Mensen die nog geen kaartje hebben gehaald, kom op! Het lukt nog wel ffe!!

0   0  
NAC076

Amen!

0   0  
Rutski

Tussen de 3 en 4000 man helemaal niet verkeerd hoor. Ben d'r bij, heb er zin in ????????

0   0  
Dave stolk

Come on lurling! Nog 1 keer schitteren !!!

0   0  
scheppioni

Onzew geniale Joost, klasse man !
Echt talent ! Het ga je goed Anthony !

0   0  
NAC!!

Amen...

En aanwezig met 5

0   0  
Van "taajlaand

O, wat HAD ik er een hekel aan als mijn ouders riepen dat "vroeger alles beter was".....
Maar wat verlang ik als NAC supporter tegenwoordig vaak naar vroeger......

Voor iedereen die er vanavond wél bij kan zijn, veul plezier!

0   0  
seno

En laat deze ode ons en vooral de spelers en toekomstige spelers inspireren. Dat er dit seizoen niet 1 maar meerdere Teuns mogen opstaan waar we dan jaren van kunnen genieten. Mooi geschreven mag ook gezegd worden. Respect hup nac

0   0  
THE Don

Goed verhaal en wat ongelooflijk zuur dat niemand in de huidige selectie hier ook maar een heel klein beetje bij in de buurt komt.

0   0  
Braze

Ik ben nog steeds geraakt door het plotselinge boze vertrek van Lurling richting Heerenveen en daarna naar Den Bosch en zijn boosheid op NAC toen.
In die periode is bewezen dat NAC en zijn toenmalige trainer gelijk hadden hem op de bank te zetten omdat zijn tijd als voetballer voorbij was.
Wat was het mooi geweest als Teun op tijd gestopt was en met opgeheven hoofd bij NAC door de voordeur naar buiten was gegaan .Nu blijft er altijd dat litteken en komt het afscheid als mosterd na de maaltijd.
Neemt niet weg dat ik Lurling altijd een fijne voetballer heb gevonden .

0   0  
Oldskool

@ Braze

Eens.

0   0  
Baske

Geinige column maar laten we het niet voetbaltechnisch groter maken dan het is. Buiten dat bijzonder sympathieke kerel met een "hart voor de zaak" die je nergens meer tegenkomt. Daarom kom ik naar het stadion vanavond. Ook wel grappig is de familie Lurling die je als supporterssite erbij krijgt als vaste reaguurders. Teun, tot vanavond!

0   0  
Dutchbird

chapeau Joost, mooi verwoord wat wij voelen

0   0  
Stilburgse naccer

JouW 2x

Verder heel mooi verwoord

Laad alle berichten na dit bericht in