Den Haan: "De club zit nog steeds in mijn hart"

Gisterenmiddag werd in vol café De Bommel het boek 'Gerard den Haan - Schoppen en slaan' van Cécile Koekkoek gepresenteerd. Het boek is een mooi eerbetoon aan de man, die met recht omschreven kan worden als de absolute belichaming van NOAD. Wij spraken hem kort.

Als er een boek over je geschreven wordt, is het niet vreemd dat je in het middelpunt van de belangstelling staat. Er zullen echter weinig mensen zijn, die daar zo zichtbaar een hekel aan hebben als Den Haan. Hij toonde zich de hele middag nederig en bescheiden: "Deze aandacht is niets voor mij. Ik ben nou eenmaal een beetje bescheiden. Ik weet dat ik ervan moet genieten, maar het past gewoon niet bij mij. Als voetballer hield ik niet van schouderklopjes, liep ik niet met mijn borst vooruit en dat doe ik nu nog steeds niet. Ik heb Cécile, de schrijfster van het boek, beloofd dat ik alles zou geven. En dan hoort dit er nu eenmaal ook bij." De oud-middenvelder straalt nog steeds uit oprecht trots te zijn op het feit dat hij het magische Geel en Zwart mocht dragen. Weinig voetballers waren zo populair bij de supporters als hij. Voor Den Haan werkte de interactie met de supporters op de B-Side als doping: "Mijn periode bij NAC was uniek voor mij. Er was een wisselwerking, chemie, tussen mij en de supporters op de B-Side. Daar zal ik, tot ik in mijn kistje kruip, dankbaar voor blijven. Mijn populariteit heb ik voor de volle honderd procent aan de supporters te danken. Misschien heb ik het zelf afgedwongen, maar ik heb gewoon altijd mijn ding gedaan. Ik voetbalde gewoon graag." Een van de redenen waarom Den Haan zo onvoorstelbaar geliefd was, was het feit dat hij nooit verzaakte. Iedere wedstrijd gaf hij van begin tot einde alles: "Het zit gewoon in mij om alles te geven. Dat is aangeboren. Je moet mij niet vragen het rustig aan te doen, dat kan ik niet. Het maakte me ook niet uit of het een training of een vriendschappelijk partijtje was, ik wilde gewoon winnen. Als je iets wilt bereiken, moet je dat najagen. Dan moet je je volledig inzetten." Het lukt hem door zijn werk niet alle wedstrijden bij te wonen, maar Den Haan volgt NAC nog steeds: "Ik ben NAC-supporter. De club zit nog steeds in mijn lijf, in mijn hart. Ik probeer een aantal keer per jaar te gaan kijken. Eigenlijk zou ik het liefst gewoon weer een keer tussen de jongens, de supporters, staan. Ik weet alleen niet of iemand daarop zit te wachten. En anders ga ik gewoon een keer, zonder iets te zeggen. Ga ik er gewoon stilletjes tussen staan op Vak G en ga ik gewoon staan genieten van de ambiance."

Bron: B-Side Rats