BSR Interview: Stipe Perica

Perica: Ten eerste voordat we beginnen een groet aan alle mensen die dit interview lezen: “Hello Yellow Army”

Hoe gaat het met je? Hoe beleef jij de uitbraak van het corona virus? Je maakte een goed seizoen door bij Excelsior Moeskroen (15 wedstrijden, 8 Goals) dus extra klote dat het seizoen nu stopt voor jou lijkt me.

Op dit moment zit ik alleen thuis in Kroatië. Ik ben in quarantaine geplaatst omdat ik in Italië was vlak voor het virus. Ik was daar vanwege een kleine blessure. Net een aantal dagen voor dat alles dicht ging. Ik kijk veel Netflix, speel Playstation en doe m’n eigen oefeningen. Voor de crisis speelde ik een goed seizoen, maar inderdaad in België geldt nu hetzelfde als in Nederland, alles ligt stil dat is jammer maar begrijpelijk. Ik hoop heel erg voor iedereen dat deze crisis snel voorbij is en we weer verder kunnen met ons leven.

 Je bent een van de weinige spelers die vanuit NAC direct naar de Serie A verkaste. Hoe was de stap van Eredivisie naar de Serie A voor een jonge speler zoals jij?

Ja, dat was een enorme stap voor mij. Mijn concurrent in de spits in m’n eerste seizoen was Antonio Di Natale. Een Serie A legende met meer dan 200 goals op het hoogste niveau. Ik speelde dan ook niet veel, toch heb ik er veel van geleerd. Als een soort school voor de rest van mijn carrière.

 Je speelde tussen 2013 en 2015 bij NAC, alweer een tijdje geleden. Kijk/volg je de club nog?

Om eerlijk te zeggen is de wedstrijden kijken lastig. Ik volg NAC wel online en houdt alle updates in de gaten rond de wedstrijddagen. Ik ben wel altijd op de hoogte dus. Ook heb ik nog altijd de wens om een wedstrijd te komen kijken, echter speel ik vaak zelf de dag of het weekend nadat NAC speelt dus dat gaat lastig.

 Je kwam als 18- jarige huurling binnen bij NAC en mocht meteen minuten maken in de Eredivisie. Hoe belangrijk is deze tijd geweest voor jouw ontwikkeling als profvoetballer?

Het was enorm zwaar voor me. Het was mijn eerste jaar als ‘volwassen’ prof, in Kroatie speelde ik alleen nog jeugdwedstrijden. Ik kende de taal niet en mijn Engels was ook nog een stuk minder dan nu. Ik moest me dus aanpassen aan alles binnen het voetbal en daarbuiten was het ook nog is wennen aan het alleen wonen, dat was voor mij ook de eerste keer in mijn leven. Uiteindelijk is het wel goed gegaan en mede door de hulp van Gudelj en Pusic heb ik een goede tijd gehad in Breda.

 Gudelj en Pusic waren dus een enorme bonus voor jou hier in Breda? 

Ze stonden 24/7 voor mij klaar. Ik kon ze bellen of naar ze toe komen. Ik ben ze daar altijd heel dankbaar voor gebleven. Voor mij als jonge gast in een vreemd land met een vreemde taal was het veel lastiger geweest zonder hun steun. 

Het is alweer 5 jaar geleden dat je hier speelde, zijn er eigenlijk nog jongens waar je contact mee hebt van je NAC-tijd?

Ja zeker! Ik spreek nog met Kenny van der Weg, Mats Seuntjens en Gill Swerts. Daarnaast heb ik in mijn tijd bij Frosinone Rai Vloet leren kennen, die spreek ik ook nog regelmatig. En dan vergeet ik nog bijna Uros Matic! Dat is ook altijd een goede vriend gebleven voor mij.

Als je terugdenkt naar je tijd hier, zijn er dan nog favoriete herinneringen?

Twee herinneringen die er wel echt uitspringen zijn m’n goal bij mijn debuut. We wonnen met 1-5 uit bij Roda JC en als invaller scoorde ik, de ontlading bij mij was toen enorm groot. De tweede herinnering kwam van een wedstrijd thuis tegen Ajax. We verloren weliswaar maar ik scoorde twee goede goals, een van mijn betere wedstrijden voor NAC.

In je tijd bij NAC was je Kroatisch jeugdinternational. Voor Kroatie U-21 scoorde je in 12 interlands 8 goals. Je bent pas 24 jaar oud, heb je dan ook nog steeds de ambitie om A-international te worden?

Ik heb me goed laten zien bij de Kroatische jeugdelftallen en zoals je zegt ben ik ook pas 24 jaar oud. Het is ook zeker nog een droom om daar te spelen. Ik ben ervan overtuigd dat als ik hard blijf werken ik die droom ook kan verwezenlijken.

In je periode bij Udinese kwam je al tot 71 wedstrijden, toch ben je ook een aantal keer uitgeleend. Hoe is je gevoel bij de club, ook met oog op komende zomer als je contract afloopt. Ga je bij Udinese voor je kans of is het misschien tijd voor een nieuwe stap?

Ja, ik heb er nu vier jaar gespeeld, van huurspeler van Chelsea tot contractspeler. Maar het is moeilijk te zeggen wat er deze zomer gaat gebeuren. In het voetbal is het lastig om dat soort zaken te voorspellen. Officieel gezien ben ik nog steeds gehuurd door Excelsior Moeskroen. Ik hoop dat de corona crisis zo snel mogelijk achter de rug is, dan zal alles ook nog wat duidelijker worden voor mij.