BSRetro: Tamás Petö

De wedstrijd wordt afgefloten en NAC bleef in de Eredivisie. Supporters in het uitvak draaiden onderhand door van blijdschap na een nogal gespannen dag! Aan de andere kant van het hek dat om het uitvak heen stond waren de spelers ook door het dolle heen, met ééntje die ik me voor altijd zal herinneren. Hij speelde die dag niet, maar hij hing wel over dat hek, gek van vreugde met deze overwinning en het ontlopen degradatie, vierend met ons supporters. Wat een baas! Zijn naam? Tamás Petö.

Hij stak zijn liefde voor Breda, NAC en de supporters niet onder stoelen of banken en werd ook al snel een speler die we maar wát graag toezongen. Eentje die voorop in de strijd ging. Op zich ook mooi, als je je indenkt dat Tamás niet bepaald uit een voetbalfamilie kwam. "Niemand voor mij speelde voetbal in de familie, maar toch, voor zo ver ik me kan herinneren wilde ik altijd al een prof-voetballer worden. Ik was altijd met een bal bezig, zelfs na traingen en stopte daar veel tijd en energie in om mijn droom om later met de pro’s te kunnen spelen te verwezenlijken."

In het begin van zijn carrière speelde hij in Hongarije. Hierna maakte hij de internationale overstap Europa in. Naar Nederland, ons NAC om precies te zijn. Hoe dit tot stand kwam? "Henk ten Cate was destijds coach van MTK Boedapest toen ik voor Újpest speelde in de Hongaarse eerste divisie. Hij zag me spelen en was kennelijk onder de indruk. Toen hij een jaar later bij NAC tekende, haalde hij me naar Breda toe.

En daar trof hij twee landgenoten:keeper Gabor Babos en Csaba Feher. Speelde het feit dat er meer Hongaarse spelers bij NAC waren mee in jouw besluitvorming om naar Breda te komen? "Absoluut! Ik had ook een aanbieding uit Duitsland, Hannover ‚96 wilde mij ook een contract aanbieden maar vanwege die twee jongens koos ik voor NAC. En uiteraard vanwege Henk ten Cate."

Het was voor Tamás geen moeilijke overstap naar Breda. Zijn overgang verliep vrij vlekkeloos zelfs, op wat aanpassingen na. "Ik herinner me geen echte problemen nee. Ik werd met open armen en een gevoel van liefde ontvangen in Breda. De technische staf en het management hielpen me als er iets van een probleem was, dus ik hoefde me eigenlijk ook alleen maar te focussen op voetbal. De Nederlandse eredivisie is natuurlijk wel van een hoger niveau dan het Hongaarse NB I, en het kostte me wel wat tijd om me daaraan aan te passen. Maar dat duurde gelukkig niet al te lang. Na een paar weken voelde het alsof ik was geboren en getogen in Breda, haha!"

Tamás zijn eerste jaar in Breda was een succesvol jaar, net als voor NAC. Hij is er eentje die we graag in het veld zagen vanwege zijn inzet. Zo denkt hij er zelf ook over. "Dat was zeker een onvergetelijk jaar ja! We versloegen Feyenoord, PSV, Ajax.. dat waren fantastische tijden! Ik denk dat ik destijds ook best goed speelde, maar de credits gaan ook zeker naar Henk ten Cate, die een geweldig TEAM -allemaal hoofdletters- had neergezet! En ook, zoals altijd, waren de supporters fantastisch! Ik denk dat iedereen wordt beoordeeld op zijn presteren. Ik deed altijd mijn best en dat werd gewaardeerd. Zes jaar lang heb ik een zeer goede band gehad met de fans van NAC. Nu nog steeds wel, eigenlijk."

 Na een jaartje NAC leek het er eigenlijk op dat Tamás niet lang in Breda zou blijven. Zijn inzet en skils werden door meerdere teams opgemerkt. Maar in plaats van een transfer naar een (sub)top club, raakt hij ernstig geblesseerd. "Begin van het seizoen raakte ik geblesseerd ja, een gescheurde kruisband." Dat Tamás een man is waarvan het glas halfvol is, blijkt uit zijn kijk op dit voorval: „"Ik denk dat het leven de beste regisseur is, want vanwege dit scenario heb ik zes fantastische jaren in Breda mee mogen maken in plaats van dat ik ergens anders naartoe was verhuisd. Ik heb mezelf dan ook nooit slecht gevoeld dat ik bij NAC bleef. Maar het was zeker een moeilijke periode. Ik was op dat moment echt aan het pieken, maar als professioneel voetballer weet je dat dit soort dingen altijd kunnen gebeuren. Het was mijn eerste echte serieuze blessure en had grote gevolgen op de jaren daarna. Maar ja, dat is het leven."

Na een jaar ongeveer was hij hersteld. NAC had een nóg succesvoller seizoen achter de rug, en ging Europa in! Een historisch hoogtepunt: de uitwedstrijd (en thuiswedstrijd) naar Newcastle voor de UEFA Cup. En Tamás ging mee. "Ja, dat was zeker een onvergetelijke wedstrijd! Zo’n 4000 Breda supporters zaten op de tribune in Engeland, echt te gek! We speelden tegen spelers als Shearer, Bellamy en Gary Speed die spijtig al is overleden.. Ze versloegen ons -en ruim- maar de ervaring was geweldig en we deden allemaal ons best om het het beste van te maken daar. Ik denk wel dat de mensen dat daar zagen."

Na jouw blessure besloot je in eerste instantie om te stoppen. Wat zorgde ervoor dat je toch van gedachten veranderde? „"Mentaal was het best zwaar om met een dergelijke situatie om te gaan. Voor een tijdje dacht ik inderdaad: ‘dit is het, het is voorbij en het is wel goed zo‘. Maar de club en het management gaven me zoveel support dat ik besloot geen punt achter mijn carrière te zetten, want ik wilde hen niet teleurstellen."

En met die comeback was Tamás ook deel van één van de bijna-dieptepunten bij NAC: degraderen. Kantje boord bleven we drijven tegen TOP Oss en FC Volendam. Als captain weet hij dit nog maar al te goed. "Het was een mager jaar voor de club en het team. We hadden veel jonge, onervaren spelers en wisselden twee keer van trainer (Cees Lok en in de nacompetitie John Karelse; BSR). De play-off wedstrijden waren fors. We speelden tegen teams die bulkten van het zelfvertrouwen en die niets te verliezen hadden. Maar gelukkig bleven we uiteindelijk in de eredivisie."

Uit liefde en respect voor NAC en Breda nam je als aandenken een tattoo. Krijg je daar nog veel reacties op en kijk je er nog naar met trots? „"Zeker, ik ben zeer trots op die tattoo. Mensen die zich interesseren weten ook wat hij voor me betekent. Breda als stad en NAC als club zijn nog steeds een belangrijk onderdeel van mijn leven."

Na zijn periode bij NAC is Tamás terug naar Hongarije gegaan. Hier heeft hij nog een jaar gespeeld voor Ujpest FC voordat hij besloot zijn actieve carrière als voetballer te stoppen. "Nadat ik uit Breda wegging had ik een afspraak over mijn post-spelerscarrière. Ze boden me een job aan als scout. Dat was geen seconde nadenken en ben dat gaan doen. Ik help de club en mijn vrienden waar ik kan, maar ben momenteel druk met mijn werkzaamheden bij Videoton FC."

En daar werkt hij nu dus, Videoton FC. Zowel als hoofd- en assistent-trainer heeft hij tot op heden al gewerkt. Hoe dat tot stand kwam? "De voormalige sportdirecteur belde me vorig jaar met de vraag als scout te komen werken bij hun. Deze zomer kreeg ik de mogelijkheid om aan de slag te gaan als assistant-trainer en daarna kreeg ik zelfs de geweldige mogelijkheid om te werken als interim-hoofdtrainer, daarvoor ben ik ze zeker dankbaar. Ik genoot van de grote verantwoordelijkheid die je daarbij hebt, maar ik wist dat het van tijdelijke aard was omdat ik mijn Pro-Licentie als trainer nog niet heb. Momenteel werk ik dus weer als assistant-trainer aan Vidi’s succes."

Tamás Volgt NAC nog op de voet vertelt hij. "Natuurlijk, ik ben volledig up-to-date. Ik spreek Rob Penders ongeveer elke week wel en ben goed op de hoogte van het laatste nieuws. Hopelijk zal het team gaan promoveren aan het einde van het seizoen!" En of hij ooit terugkomt naar Breda? "We zullen wel zien wat de toekomst voor mij in petto heeft. Ik zou er wel voor openstaan om ooit voor NAC te werken, nu tijdens mijn scouting- en trainers carrière."

Mooie vent, die Tamás Petö!