Ex-NAC: Boukhari, schlemiel van de halve eindstrijd

In 2004 werd nog heel 'ouderwets' gespeeld met het golden goal principe. Na het scoren in de verlenging was het toen nog juichen, handje schudden en door naar de volgende ronde. Juichen dat deed Boukhari, alleen te vroeg. ,,Anouar Diba kwam naar binnen en loste een schot. In de rebound kreeg ik de bal voor mijn voeten. Ik zie die bal naar me toe rollen en denk: ‘Ik maak die golden goal.’ Maar op onverklaarbare wijze ranselt die Paauwe hem eruit. Achteraf was ik toch te vroeg bezig met het juichen.” 

NAC en Boukhari wisten dat FC Twente al lang en breed in de touwen hing. ,,Zij konden niet meer. Een aantal spelers had kramp en was verzuurd. En wij kregen de kansen. We deden echt alles om de winnende nog te maken.” Die winnende kwam uiteindelijk niet in de verlenging waarna strafschoppen werden genomen. Waar Boukhari met een ietwat ander raakpunt van de schoen eeuwig in de geschiedenisboeken had kunnen voortleven als de held van Enschede bleek ook de penalty een te grote opgave in de beslissende serie. Het is een hele dunne lijn tussen held en schlemiel zijn blijkt maar weer.

Boukhari kijkt naar de resultaten van dit seizoen van NAC en het bekeravontuur. ,,Dit bekerseizoen is eigenlijk een déjà vu. Eerst PSV kloppen en daarna AZ te grazen nemen. En ook niet onbelangrijk is de wijze daarop, hè. Dit NAC kan dodelijk zijn in de counter. Als het donderdag een beetje mee zit, zie ik mogelijkheden. Bekerwedstrijden maken gekke dingen los.” Laten we hopen dat de uitkomst van deze wedstrijd ook geen déjà vu is. 

Boukhari wil nog wel wat meegeven aan de supporters: ,,Haal kracht uit de saamhorigheid die de supporters van NAC met zich meebrengen. Van de power van het publiek. Van meer dan duizend mensen in het uitvak. Laat zien dat je trots bent voor ze te spelen.” En als laatste nog een advies aan de spelers: ,,Geen bibberende knieën, maar je eigen ding doen. En op z'n Rotterdams zeg ik: ‘Gewoon schijt hebben aan die Kuip’.”