Ex-NAC: Jari Oosterwijk: "Bij NAC voelde ik mij echt genaaid"
Jari Oosterwijk vertelt in een uitgebreid interview met Voetbal International waarom hij op 25-jarige leeftijd is gestopt met profvoetbal. De spits verloor zijn moeder na een hartoperatie en heeft nu de tijd genomen om te rouwen. In het artikel gaat hij ook in op zijn tijd bij NAC.
De transfer van Oosterwijk werd op het allerlaatste moment van de winterse transferperiode van het seizoen 2016/2017 afgerond. Na een heleboel gedoe rondom het papierwerk (geen printer thuis en een kapotte printer bij zijn ouders werd hij uiteindelijk om één minuut voor twaalf op huurbasis overgenomen van FC Twente.
De spits had in een gesprek met Stijn Vreven gezegd dat hij wel minuten moest maken, want anders kon hij net zo goed in Enschede blijven. "Daarover hoefde ik mij geen zorgen te maken, volgens Vreven. Hij wilde met twee spitsen gaan spelen en was over Cyriel Dessers niet zo tevreden." En dus vertrok de spits met een goed gevoel naar Breda.
Twee dagen na zijn komst speelde NAC de eerste wedstrijd tegen FC Den Bosch. NAC verloor met 2-1 en Oosterwijk scoorde een penalty. Een paar dagen later hoorde hij dat hij niet zou spelen tegen FC Dordrecht en vertrok hij na de training en sloeg hij de verplichte lunch over.
Hij moest zich melden op kantoor de volgende dag. "Stond in in mijn eentje tegen Vreven en nóg vier trainers", vertelt Oosterwijk. "Ik voelde mij te groot voor NAC, daar kwam het op neer." Oosterwijk zelf was zoekende en had gehoopt op hulp, zei hij in het gesprek. "Een van de assistenten begon schamper om mij te lachen, intussen keek hij Vreven aan. Als je me uitlacht kik me dan in ieder geval aan, zei ik."
Het werd uiteindelijk een mislukte verhuurperiode en aan het einde van het seizoen keerde hij terug naar Twente. Oosterwijk voelde zich steeds minder goed, zei een verhuur aan Cambuur af en bleef in Enschede. Daar leerde hij, na een rommelig jaar en degradatie, om weer te genieten van het spelleteje in de Keuken Kampioen Divisie.
In de winter van dat seizoen veranderde echter alles toen zijn moeder overleed. Hij verloor het plezier en was aan het einde van het seizoen, ondanks het kampioenschap, helemaal leeg. "Dat hele trainen en zo, ik kon het niet meer opbrengen. Ik was op."
Oosterwijk zegde zijn contract bij FC Twente op en nam afscheid van het profvoetbal om te rouwen. Op een enkele proefperiode na besloot hij ook niet meer terug te keren. Nu werkt het voormalig talent op de boerderij. Voetballen doet hij nog, maar dan bij zijn amateurclub VV Lettele. Lees hier het indrukwekkende verhaal in de VI.
Plaats reactie
Blijkt maar weer dat je als supporter nooit alles meekrijgt over een speler. Indrukwekkend verhaal, zeker de moeite om helemaal te lezen.
Ik weet nog wel dat iedereen liep te zeiken over zijn afwezigheid op P5, bleek zijn oma slecht te liggen/overleden te zijn. Wat het spookje zegt, wij krijgen nog niet de helft mee van wat er achter de schermen aan de hand is maar hebben hier al wel een oordeel over klaar.
Vreselijk dat een jongen op zo'n leeftijd zijn moeder verliest en dus erg veel respect voor zijn keuze.
Feit is wel dat hij een waardeloze voetballer was en het een wonder is dat hij ooit een profcontract heeft gekregen.
Vervolgens wordt hij een wedstrijdje op de bank gezet, is hij kwaad en ligt het aan iedereen behalve jezelf. Dat soort jongens ben je liever kwijt dan rijk.
Hij zal wel wat overdrijven met zijn verhaaltje over Vreven en technische staf, maar ik zie niks geks.
Als je je als een klein, zielig kind gedraagt word je ook zo behandeld.
Als speler op huurbasis weet je dat je niks te zeggen hebt, vooral niet als je vervolgens het grote mannetje uit gaat hangen. Laat je voeten gewoon spreken.
Erg veel sterkte met het verwerken van je verlies Jari !
Boeiend.
Goed verhaal, maar voetballend was het een drama.
Hij liep ongeintereseerd rond en heeft volgens mij ook nooit alles gegeven, ertedivisie was veel te hoog gegrepen
Het enige goede wat hij bij NAC gebracht heeft is dat Cyriel hierdoor op scherp is komen te staan en zijn kans gepakt heeft en ons naar de eredivisie geschoten heeft. Dus dank daarvoor maar daar houdt het dan wat mij betreft ook wel mee op.
Jari Oosterwijk was bij NAC waardeloos, maar zo hebben we tal van spelers gehad die elders wel goed uit de verf kwamen. Voor Jari was dat (helaas voor hem) niet het geval.
Zo arrogant als hij over leek te komen na gepasseerd te zijn door Vreven, blijkt dat er (achter gesloten deuren) toch wat meer speelde. Ik snap helemaal dat als je familie problemen heeft en jij zit weg te kwijnen in Breda, dat je er dan geen zin meer in hebt.
Gehaald als "last minute top-transfer" om ons spitsenprobleem op te lossen, had hij binnen no-time alle ruiten alweer ingegooid.
Zonde voor Jari, hopelijk heeft zijn kruiwagenbedrijf veel succes en haalt hij daar plezier uit.
Vervelend.
Van zijn moeder en zijn periode bij NAC.
Vervelend van zijn moeder ......
maar beoordeel op zijn voetballen, maar een matige spits !
Gun hem verder het beste.
Het overlijden van zijn moeder vind ik erg voor hem. Dat wens je niemand toe. Ook Jari Oosterwijk niet.
Dit is een indrukwekkend deel van het interview, vooral voor Jari zelf, maar heeft, hoe bot het ook mag klinken, niets met zijn periode bij NAC te maken.
Wanneer hij gepasseerd wordt en daarom maar naar huis gaat en een verplichting laat schieten kun je het hele verhaal draaien zoals je dat wil, maar ligt de fout in de basis bij jou.
Vraag het aan Dogan, van Hooijdonk of Riera....reserve zijn is voor niemand leuk, maar dat ontslaat je niet van de regels en verplichtingen binnen de club. Ook Jari Oosterwijk niet
Het verlies van zijn moeder en het daarbij horende rouwproces zijn volledig begrijpelijk.
Verder geld het volgende voor 90% van de spelers tegenwoordig.
Spelers hebben ontzettend tere zieltjes en moeten met fluwelen handschoentjes behandeld worden, anders zijn ze gedemotiveerd, willen ze weg of presteren ze simpelweg niet. En bij dat alles verschuilen ze zich achter een zaakwaarnemer. Hebben niet de ballen om zelf met de achterban te communiceren.
Qua onderhandelingen allemaal het onderste uit de kan willen halen. Dat ze de helft van de tijd geen enkele tegenprestatie leveren wordt dan even buiten beschouwing gelaten en de club dient het contract maar gewoon na te komen.
Dat je een keer op de bank zit en gelijk loopt te zeiken en niet komt trainen getuigt echt van een gebrek aan karakter. Dat je je vervolgens tegenover 4 volwassen mannen moet verantwoorden is in mijn ogen niet meer dan normaal. Dat je dat niet aankunt is jouw probleem. Grow up.
Meer mensen kiezen er voor een rouwproces in rust door te brengen en bepaalde zaken een punt achter te zetten . Yari werkt nu lekker in de natuur op de boerderij, kan zich bezinnen en komt er zo goed als zeker veel sterker uit. Voetbal is niet heilig mensen. De aanpak van de NAC technische staf op het teleurgesteld weglopen van Oosterwijk is lomp , waarom geen rustig 1 op 1 gesprek ? , maar dikwijls inherent voor voetbal. Kortom heeft Yari voor het verkeerde vak gekozen. Met plezier ander werk doen , dood moeder rustig verwerken, en in het weekend lekker een balletje trappen is de oplossing. En zo doet hij het ook. Top zegt Tip.
En ook in de huidige selectie, maar ook in andere geledingen is dit weer volop aan de hand.
NAC lijkt er onder welke directie dan ook een sport van te maken om medewerkers te naaien als ze de kans krijgen.
Even het hele verhaal gelezen. Indrukwekkend... Voor wat zijn periode bij NAC betreft blijft het natuurlijk een verhaal met twee kanten. Maar wat mij wel opvalt is het gebrek aan persoonlijke begeleiding. Niet vanuit de trainer maar vanuit de club. Waar heb je dan een teammanager voor of assistenten? Mensen bij de club die met dit soort jongens praten en die naast het voetballende deel ook met het mentale aspect aan de slag gaan waardoor een bankzitter ook weer op kan bloeien en graag 100% voor NAC wil geven. Kijk zo'n Kaj de Rooij. Dat loopt nu even niet zo lekker als bij Eindhoven. Maar wie begeleidt hem op mentaal vlak? Zitten er in de staf coaches die dat beheersen? Die jongen is voor 5 ton gehaald maar lijkt als weken hartstikke ongelukkig. Het zou zonde zijn als hij bij NAC kapot gaat, niets meer laat zien bij bij een andere club straks weer opbloeit.
De voetballerij is doorgaans niet zo van de zachte kant van het personeelsbeheer. En dat blijft in stand, want TD's, trainers en assistenten zijn ook allemaal afkomstig uit het wereldje.
Dus vaak is empathie ook ver te zoeken. En dan krijg je dit soort situaties.
Overigens kan die jongen echt wel tegen een bal trappen.
We horen hier het verhaal natuurlijk maar van een kant. Verlies van moeder is natuurlijk heel erg, maar zo zijn er natuurlijk velen die dat meemaken met vader of moeder. Stoppen met je en werk is dan de makkelijkste weg. De mentaliteit is altijd al een probleem geweest bij deze jongen. Vlug het koppie laten hangen en weinig presteren. Altijd makkelijk om achteraf andere mensen negatief te betrekken in je verhaal. Profvoetbal is geen kleuterschool, maar een harde wereld.
Dit specifieke geval zal wel meerdere kanten hebben, maar nogal wat spelers hebben bij ons de afgelopen jaren problemen gehad of Jeanne niet uit de verf.
Ook dit seizoen is dit weer aan de hand.
Er is blijkbaar een route cultuur ingeslopen bij ons.
Wellicht moeten we eens bij PSV in de leer gaan als het om professionalisme in combinatie net gemoedelijkheid gaat.
Maar ja, daar hebben Rotterdam’se havenjongens her niet voor het zeggen.
En dichterbij bij RKC ook niet!
Wat nergens staat , waarom hij zich zo arrogant gedroeg zowel naar trainer als supporters.
Vervelend hoor mbt z'n moeder, maar nee je bent prof voetballer dan gedraag je je enz
Ik vond het maar een naar mannetje
En wij waren door jou onvermogen genaaid
Ik weet nog wel dat iedereen liep te zeiken over zijn afwezigheid op P5, bleek zijn oma slecht te liggen/overleden te zijn. Wat het spookje zegt, wij krijgen nog niet de helft mee van wat er achter de schermen aan de hand is maar hebben hier al wel een oordeel over klaar.