BSR Interview: Tom van den Abbeele en Luuc Eisenga - Deel 1

Laten we bij het begin beginnen. Hoe zijn jullie hier terechtgekomen?

Tom van den Abbeele (TvdA): “Ik zal beginnen. Ik was bij de wedstrijd Feyenoord-Ajax. Het was een wat vreemde situatie, want het brandalarm ging af. Omdat het alarm na een minuut of vijf nog steeds ging, werd ons gevraagd naar buiten te gaan. Op dat moment kreeg ik telefoon van mevrouw Edelenbos en vroeg ze of ik eventueel interesse had in een functie bij NAC. Ik zei dat ik daar even over na wilde denken. Een week later werd ik opnieuw gebeld. Toen heb ik aangegeven dat ik NAC wel interessant vond. Vervolgens heb ik een aantal keer met verschillende mensen gesproken. Ik zat bij een onder 19-wedstrijd in Italië toen we een finaal akkoord bereikten. Dat was ergens eind maart.”

Luuc Eisenga (LE): “Ik kreeg vanuit mijn netwerk te horen dat er een vacature bij NAC was. Ik zat op dat moment in Friesland en kreeg de vraag: ‘Joh, zou je het zien zitten om naar Breda te verhuizen? Als dat zo is, moet je je CV naar die en die sturen.’ Dat bleek Nicole Edelenbos te zijn. Dus toen heb ik mijn CV opgestuurd en zijn we het gesprek aangegaan. Daarin hebben we onderzocht of onze visies bij elkaar passen. Drie of vier dagen later volgde een tweede gesprek en eind maart waren we het eens over een dienstverband.”

Zeker voor de functie van technisch directeur geldt dat het bij NAC een wat hete zetel is. Na Earnest Stewart zijn alle technisch directeuren ontslagen. Heeft dat een rol gespeeld in jouw beslissing?  

TvdA: “Ik leef niet in het verleden. Ik kijk naar de stand van zaken op dat moment en zoek naar de mogelijkheden voor de toekomst. Wat mij betreft is het een voordeel dat NAC nu een Fries en een Belg heeft aangesteld. Wij komen van buiten, hebben een objectieve blik en hebben geen last van wat er hier in het verleden is gebeurd.”

Je weet dat het verleden wel een indicatie kan zijn voor hoe de club in de toekomst zal handelen.  

TvdA: “Het zijn moeilijke omstandigheden, maar de potentie van deze club is enorm. Ik kijk zoals gezegd liever naar de mogelijkheden. Toen ik tekende, waren er nog acht wedstrijden te gaan en dacht ik dat het mogelijk was erin te blijven. We moeten nu een stapje terug doen. Dat maakt alles lastiger, maar binnen de complexe omstandigheden zijn er nog voldoende mogelijkheden om er het maximale uit te halen. Het verleden moet daarbij de grootste les voor de toekomst zijn.”

Toen je tekende, vertrouwde je erop dat de club zich zou handhaven. Had het invloed op je keuze gehad, wanneer je zeker had geweten dat NAC zou degraderen?  

TvdA: “Mogelijk. Dat is moeilijk in te schatten. Het is uiteraard leuker om in de Eredivisie te starten dan in de Keuken Kampioen Divisie. De uitdaging wordt hierdoor alleen maar groter.”

Luuc, jij bent in het verleden vervelend vertrokken bij Heerenveen. Ik neem aan dat jij daaruit lessen voor de toekomst hebt getrokken.

LE: “Absoluut. Het is allereerst goed om je te beseffen, dat mensen overal denken dat emotie bij hun club de grootste rol speelt. Als je nu bijvoorbeeld naar Rotterdam rijdt, zal iedereen je daar vertellen dat er geen emotionelere club dan Feyenoord is. Je moet alles dus in perspectief plaatsen. Daarnaast weet ik inmiddels hoe belangrijk rolvastheid is. Overal waar het relatief rustig is, voor zover dat kan in voetbal, is een klimaat van zuiverheid en rolvastheid binnen de verschillende geledingen. Overal waar het onrustig is, stappen mensen over de grenzen van hun rol. Neem Johan Cruijff in een ver verleden, die van de tribune komt om naast Aad de Mos op de bank te gaan zitten. Of denk aan een Griekse voorzitter, die met een pistool in de hand het veld op loopt. Uiteindelijk is het gebrek aan respect voor de zeggenschap van een ander de bron van de meeste onrust. Heerenveen was daarop geen uitzondering.”

Je zou verwachten dat je na de ervaringen bij Heerenveen op zoek was gegaan naar een werkomgeving waar wel die (relatieve) rust heerst.  

LE: “Niet alleen ik zoek daarnaar. Ook de aandeelhouders en de RvC, die toen nog voltallig was, zoeken naar rust. Belangrijkste voorwaarde daarvoor is dat iedereen terug in zijn hok gaat. Dat heb ik ook tijdens de gesprekken met de club aangegeven. Het moet over voetbal gaan en iedereen moet daarbinnen zijn rol pakken. Als dat zwammig blijft, blijf je een jojo. Dan krijg je niet die winnende omgeving waar spelers naartoe willen. Dan is het geen omgeving waar sponsors verbinding mee voelen. Als er één grote les is, dan is het deze.”

Natuurlijk zeggen de aandeelhouders en RvC dat ze naar rust op zoek zijn. Is het dan zo dat je hen op hun mooie blauwe ogen vertrouwt? Er lijkt verder namelijk nauwelijks aanleiding te geloven dat zij in staat zullen zijn die rust te creëren.

LE: “Zie het als een beginnende relatie. Je weet dat je partner al partners voor jou heeft gehad. Die relaties zijn stukgelopen, want anders waren jullie niet bij elkaar uitgekomen. Toch geloof je er op zo’n moment in dat je er samen iets moois van kunt maken.”

Het is prijzenswaardig dat je je dienstverband bij NAC nu al als een liefdesrelatie beschrijft, maar dit is natuurlijk een zakelijke relatie. Daarbij zul je toch wat meer zekerheid willen hebben, lijkt me. LE: “En hoe stel je die zekerheid aan de voorkant vast?”

Ik kan me voorstellen dat je garanties van de aandeelhouders verlangt. Of dat er gesproken is over een nieuwe structuur, waarin je meer zekerheid over rolvastheid hebt.  

LE: “Er zijn directie- en commissarisreglementen. Daarin staat precies beschreven wie wat beslist. Daar kun je elkaar op aanspreken. Die waren er in het verleden natuurlijk ook, maar toen hield niet iedereen zich aan zijn rol en bemoeide iedereen zich ermee. Je moet zorgen dat er straks een omgeving is, waarbinnen je tegen iemand kan zeggen: ‘Ik waardeer de betrokkenheid, maar dit is een directiebesluit.’ Of dat kan, zal de toekomst uitwijzen. Eating is the proof of the pudding.”

Misschien ben ik door de ervaringen van de afgelopen jaren wat cynisch geworden, maar ik zou er toch wat minder makkelijk in zijn gestapt.

LE: “Op basis van cynisme kun je geen verbinding aangaan. Dus dat is dan misschien een verschil tussen jou en mij. Misschien moet ik je over een paar jaar ook wel gelijk geven, geen idee. Voor mij is het juist de uitdaging om die gewenste situatie voor elkaar te krijgen. Dat is in werkelijkheid vaak een stuk lastiger dan op papier, maar het is niet onmogelijk. En als je dan kijkt wat voor supporters- en sponsorschare deze club heeft, hoe de verbinding met de stad is, dan is er zóveel potentie. Laatst stond er een staatje in de VI over de hoogte van de begroting en de plek op de ranglijst. Die kwam bij sommige mensen wel hard aan. Dan moeten we ons met zijn allen schamen dat je eruit  vliegt. Dat klinkt hard, maar dat is natuurlijk wel zo. Dat verdienen de supporters niet. Dat verdient de club niet. Deze club verdient het gewoon een stabiele middenmoter te zijn.”

Jullie noemen allebei de potentie van de club. Is dat wat bepalend was bij jullie beslissing om voor NAC te tekenen?  

TvdA: “Ik heb heel vaak op de tribune gezeten bij Belgische clubs. Bij een aantal clubs speel je voor 1500 of 2000 man. Daar krijg je het warm noch koud van. Als je hier dan komt, dan zit zelfs bij die laatste wedstrijd het stadion behoorlijk vol. Daar krijg je het wél warm van. Die supporters, die beleving rond de club, dáár doe je het voor.”

LE: “Je voelt gewoon de trots van de supporters. Dat vind ik geweldig. Je zit ook weleens bij clubs en dan lijkt het net een bioscoop of theater. Daar mist de verbinding. Hier is die verbinding juist heel sterk. De mensen op de tribune zijn de club, om het maar zo te zeggen. Dat maakt het heel anders.”

Maar zelfs met al die potentie kom je natuurlijk wel gewoon terecht in een lege organisatie. Een organisatie waar de voornaamste functies niet ingevuld zijn. Speelt dat nog een rol in je overwegingen?  

LE: “Ja, in positief opzicht zelfs. Ik ben  niet iemand, die in een gespreid bedje hoeft te komen. Dat zie je ook in de laatste vijf projecten, die ik heb gedaan. Dat zijn projecten geweest van ergens binnenkomen, de situatie beoordelen, goede mensen bij elkaar verzamelen en er een frisse energie in krijgen. Even terug naar de basis, dingen simpel en klein houden en weer gaan presteren.”

TvdA: “Het geeft meer voldoening als je bepaalde zaken naar je hand kan zetten, die vervolgens gaan lopen. Zoals Luuc zegt hoef je dan niet in een gespreid bedje terecht te komen.”

Je zegt dat je invloed wilt hebben en zaken graag naar je hand zet. Bij Sint-Truiden, je vorige werkgever, had je in principe niet heel veel te zeggen. Of zie ik dat verkeerd?

TvdA: “Ze hadden mij op voorhand gezegd dat ik een adviserende rol zou krijgen, omdat het mijn eerste keer was in die functie. Die adviserende rol werd in het begin serieus genomen en alles werd heel vlot geaccepteerd. We hebben dan ook mooie stappen gezet. Op voorhand waren we een gedoodverfde degradatiekandidaat, maar uiteindelijk liepen we op één punt Play-off 1 mis. Maar gaandeweg, en dat is dan blijkbaar de Oosterse gedachte, werden mijn adviesen steeds minder ter harte genomen. Daar voelde ik me steeds minder prettig bij.”

NAC kwam dus eigenlijk op het juiste moment.  

TvdA: “Daarom heb ik het aanbod in overweging genomen. Uiteindelijk was het plaatje zo aantrekkelijk, dat ik erop in ben gegaan.”

Jullie zijn inmiddels een tijdje onderweg. Ik neem aan dat voor Luuc de meeste tijd in de commerciële kant is gaan zitten, zodat de begroting rond komt.  

LE: “Niet alleen. Er gaat veel tijd in de commercie zitten, maar óók in het sportieve gedeelte. Daar moeten we alle hens aan dek hebben om door te selecteren. Aan de commerciële kant willen we mensen juist binnenboord houden en willen we snel een shirtsponsor aan ons binden. Daar zitten we in de afrondende fase.”

Op wat voor termijn verwacht je daar duidelijkheid?  

LE: “Zodra het rond is. Het zijn prima gesprekken met bedrijven, die zich echt aan ons willen binden en ook die potentie zien. De afsluitende fase dus. Een concrete termijn noem ik niet.”

Eerder gaf je aan dat NAC teruggaat naar een begroting van ongeveer 9,5 miljoen euro. Hoeveel procent van die begroting is inmiddels zeker? Heb je zekerheid met betrekking tot je inkomsten?  

LE: “Die zijn allemaal redelijk zeker.”

Dus ook voor de hoofdsponsor kun je met enige zekerheid een bedrag opnemen?  

LE: “Ja, dat kunnen we. Bij een closing is het natuurlijk wel altijd nog even steggelen en onderhandelen. Dat is niet anders dan bij een speler. Je wordt het nooit direct eens over een prijs. Dan is het onze taak om er op lange termijn het beste voor NAC uit te halen.”

Gaat het dan om een langdurige of juist een kortlopende overeenkomst?  

LE: “Als een overeenkomst goed is, proberen we partners voor een langere termijn aan ons te binden. Dat geldt ook voor de kleinere sponsoren. Als je partners bent, kun je naar elkaar vertrouwen uitspreken en een langere verbintenis aangaan. Dat geeft zekerheid en geeft de commerciële afdeling rust om ook buiten het eigen bestand te gaan zoeken.”

Wordt het straks één hoofdsponsor of gaat het om meerdere partijen, zoals nu bij PSV?

LE: “We zijn met meerdere partijen in gesprek. Er zijn meerdere partijen geïnteresseerd in het hoofdsponsorschap. Veel verder wil ik er op dit moment niet op ingaan.”

Op 1 september vertrekt commercieel manager Eric Mathijsen bij de club. Dat maakt het niet eenvoudiger om nieuw geld te vinden.  

LE: “Over Eric kan ik lang of kort zijn; die is onvervangbaar. Wie je ook haalt, je krijgt niet dezelfde Eric terug. De persoon die daar instapt, wacht dus een uitdaging. We zijn voorzichtig aan het rondkijken. Wie zou daar passen? Wat voor figuur wil je daar straks hebben? Voor mensen op commerciële functies geldt dat je zoekt naar een combinatie van een relatiebouwer en een verkoper. Vaak is het zo dat iemand sterker is in een van die facetten. Bij Eric is de balans gewoon fantastisch. Ik denk dat zijn inbox straks ontploft. Het is een fantastische medewerker, die ik een hele mooie toekomst buiten NAC gun. Waarbij het duidelijk is dat ik hem het liefst voor de organisatie had willen behouden.”

Feit is dat je zelf geen Bredaas netwerk hebt en straks iemand verliest, die juist heel sterk is in het beheren van dat netwerk. Hoe ga je daarmee om?  

LE: “Dat wil dus zeggen dat degene, die nieuw op de commerciële afdeling binnenkomt, absoluut een sterk Bredaas netwerk moet hebben. Dat is een ding dat duidelijk is. Daar zal op geselecteerd moeten worden. Overigens gaat het opbouwen van mijn eigen netwerk met al die bijeenkomsten behoorlijk snel. Iedereen is zo betrokken bij de club. Iedereen wil een praatje maken, moet zijn verhaal even kwijt, wil zijn mening hebben gegeven. Dat is top, want zo leer je de club heel snel kennen. Zo hadden we recent nog een netwerkbijeenkomst bij Strand Binnen. Ik was om half zes binnen en ging er om half elf weer vandaan. Je staat in de tussentijd alleen maar met verschillende mensen, die even een praatje willen maken. Even weten; hoe zit het met de trainer? Hoe zit het met commercie? Hoe loopt het met de begroting? Het zijn in grote lijnen dezelfde vragen als de supporters hebben.”

Binnen de achterban lijkt behoorlijk wat argwaan te bestaan. Voel je dat ook tijdens zo’n avond met sponsoren?

LE: “Het is een beetje hetzelfde als tijdens de forumavond. Mensen willen uitleg. Ze willen snappen waar we mee bezig zijn. Als je alles naast elkaar legt, zie je heel duidelijk dat het vooral sportief verkeerd is gegaan is. NAC kan niet klagen over de commerciële omzet , die is fantastisch. De skyboxen voor komend jaar zijn allemaal verkocht. Daar is een wachtlijst voor. De stadionbezetting is ook geweldig. De stadionhuur gaat omlaag, met terugwerkende kracht vanaf 1 januari. Er gaat dus ook veel goed bij de club.”

Je zou verwachten dat de eerste twee pijlers, de commercie en supporters, na afgelopen seizoen onder druk staan.  

LE: “Je verliest wel wat. Zeker als het op mediagelden aankomt. Daar kun je weinig aan doen. Maar als je ziet hoe de seizoenkaartcampagne loopt en kijkt hoe de verlengingsgesprekken met sponsoren lopen... Natuurlijk raak je een aantal sponsoren kwijt, maar verreweg het grootste deel van de sponsoren zit er heel hartverwarmend in. Geen twijfel over de vraag of er verlengd wordt. Eigenlijk zie je daar dezelfde mentaliteit als bij de supporters. Een prijsverschil door de degradatie naar de Eerste Divisie wordt terzijde geschoven. Gewoon hetzelfde bedrag. Dat is top.”

Je zegt dat je wat verliest. Kun je dat in percentages uitdrukken?  

LE: “Nee, nog niet.”

Dekken de aandeelhouders de tekorten af?  

LE: “Zij springen voor een deel bij.”

Maar ze dekken niet de volledige tekorten af?  

LE: “Er wordt natuurlijk een inspanning vanuit ons gevraagd. We moeten het met minder budget doen, maar tegelijkertijd wil je een selectie houden die competitief is. Dat gaan we redden. We zoeken naar mensen die graag willen komen. Als het puur voor het geld is, moet je niet hier komen spelen. We betalen nog steeds eerlijk en goed, maar dat is vooral met een plan om beter te worden en samen de promotie af te dwingen. We hebben twee draconische maatregelen moeten nemen: We hebben allereerst afscheid genomen van alle gehuurde spelers en spelers met een aflopend contract. Dat moest, omdat de selectie veel te groot was. De tweede maatregel is het schrappen van de promotiebonus. Het daarmee vrijgekomen bedrag leggen we op het salarishuis. We moeten hoe dan ook een goede selectie hebben.”

Op basis van het spelersbudget moet NAC komend jaar een serieuze kandidaat voor promotie zijn. Mikken jullie op het kampioenschap of zijn de doelstellingen wat voorzichtiger?

LE: “We zitten met ons budget inderdaad aan de bovenkant, maar dat is op zich geen garantie. Dat hebben we vorig jaar ook gezien. We willen natuurlijk het liefst in maart al kampioen zijn, maar promotie is het grote doel. Hoe we dat voor elkaar krijgen is minder belangrijk.”