Zoeken naar constanter spel voor NAC O18 én Camiel Wagemakers

De eerste vijfenveertig minuten waren misschien wel de beste van dit seizoen. Vloeiend aanvalsspel, goede combinaties en spelen met veel energie en druk naar voren. Het zorgde voor een 3-1 stand bij rust. “Het had nog meer kunnen zijn. De eerste helft was van ons voetballend heel goed”, blikt Wagemakers na afloop terug. Het tegendoelpunt, en met name de manier waarop, zorgde voor een klein smetje. “We willen de situatie voetballend oplossen, dat is opzich niet slecht, alleen pakt het verkeerd uit en dat is jammer. Gelukkig scoor je snel daarna zelf weer. In principe was er dus niks aan de hand.”

Na rust werd de tegenstander sterker, al mag de ploeg volgens Wagemakers ook naar zichzelf kijken. “We krijgen er gewoon geen grip meer op. Dan moet je gewoon kort zitten, dat gebeurt niet en als team staan we ook niet op. Dan hebben we het een beetje zelf gedaan”, is hij schuldbewust. NAC ging te veel mee in het spel van De Graafschap. De Superboeren speelden veel lange ballen, waardoor het voetbal een beetje uit de wedstrijd verdween. “We moesten ons eigen spel blijven spelen door dingen voetballend op te lossen. Ik vind alleen dat we niet zo slecht stonden. We staan compact, alleen de voorzetten van de zijkant zorgden voor gevaar.”

Typerend
Door twee kopballen uit die voorzetten zag NAC twee punten door de vingers glippen. In de eerste seizoenshelft ging het ook al mis. Thuis tegen Cambuur werd een 3-0 (en 4-3) voorsprong weggegeven en op bezoek bij De Graafschap verspeelde de ploeg een 0-2 voorsprong in het laatste half uur. Wat dat betreft was deze wedstrijd typerend voor het seizoen tot nu toe. Wagemakers vindt dat de ploeg hier van moet leren. “Dit gebeurt elke keer weer. Nu moet er op het gegeven moment het moment komen dat het stopt en we de wedstrijd wel over de streep trekken.”

Want waar ligt het nu telkens aan? Na die vraag blijft het even stil. “Ik denk een beetje meedogenloos moeten zijn in de duels. De Graafschap won de tweede helft heel veel duels en tweede ballen, zeker vergeleken met de eerste helft. Ik denk dat daar een stukje schakelen in zit. Als we dat hebben, krijgen we er gelijk meer grip op. Die twee goals vallen dan misschien ook niet omdat je zelf meer tot voetballen komt.”

Wisselvalligheid
Maar uit een vormdip komen is makkelijker gezegd dan gedaan. Net als bij het team vindt Wagemakers zijn eigen spel nog te wisselvallig. “Het is een beetje pieken en dalen. Een aantal wedstrijden dat ik wel goed speel, maar ook een aantal wedstrijden waarin ik mezelf eigenlijk niet laat zien. Niet zozeer weg kruip, maar dat het minder gaat.” Hij moet constanter worden en werkt daar hard aan. Net als dat het team hard werkt aan resultaten halen, want de kwaliteit is aanwezig. “Wat we de eerste helft doen ook in de tweede helft doortrekken. Het met z’n allen doen. We moeten gewoon een keer een wedstrijd over de streep trekken. Dan ga je vanzelf winnen.”

De uitspraken lijken op die van bij de O21 en het eerste elftal. Het team is goed genoeg, maar het moet een keer mee gaan zitten. Dat weet Wagemakers ook als kind van de club. De 18-jarige uit Hoeven speelt al sinds de O11 in de jeugd van NAC en is op vrijdagavond geregeld in het Rat Verlegh te vinden. Ten minste, als de O18 op zaterdag niet vroeg hoeft te spelen.

In zijn tweede seizoen bij het één-na-hoogste jeugdelftal is hij onderdeel van de vaste basiskern. Op het middenveld, soms wat meer verdedigend, de andere keer weer aanvallender. “Het liefst speel ik op ‘tien’. Vandaag was het wat meer vanuit de ‘acht’ rol, maar ik kwam nog wel veel voor de goal.” Op beide posities komt een van zijn sterke punten van pas: zijn loopvermogen. Al ligt daar ook een valkuil voor hem. “Qua positioneel verdedigend en aanvallend tussen de linies moet ik mezelf nog verbeteren. Hoe en waar ik moet staan zodat ik makkelijker tot spelen kom.”