BSRetro: 2009, een zomer-NAC-droom (II)
Het is nu bijna ondenkbaar, maar exact tien jaar geleden maakte NAC de mooiste zomer in haar recente geschiedenis door, met play-offs, Europees voetbal, een heerlijke selectie en tal van mooie dromen over een stabiele toekomst in de subtop. Daarom blikken we de komende periode in dagboekvorm terug op een geweldige tijd, die in alles een negatief was van het plaatje van nu, maar tegelijkertijd óók typisch NAC bleek. Vandaag deel II: over Rotterdam, niet-verrassende verrassingen, en de loden last van een familieverjaardag.
(klik hier voor deel I)
Het is zaterdagavond, 16 mei, 2009, en Breda maakt zich op voor de play-off-wedstrijd tegen Feyenoord. Een wedstrijd van het jaar tussen twee ploegen die voor hun laatste kans gaan om nog wat van het seizoen te maken. Voor NAC bovendien een wedstrijd die altijd beladen is, gewoon omdat het Feyenoord is, omdat het Breda tegen Rotterdam is. Want, tja, Feyenoord. Rotterdam. Lee Towers. Euromast. Erasmusbeeld. Brugje hier, brugje daar. John de Wolf. Lijnbaan. Dingen lopen te zitten te staan te leggen te doen, en of dat dan leuk is wou-tie weten. Paul de Leeuw. Gerard Cox. Kubuswoninkie. Andries Knevel. Paar natgeregende kartonnen dozen op de Blaak. Cowboy Jos. Boxing '82. Eén opgezette meeuw in twee clubmusea. Een paar flatgebouwen aan een bruin stuk stromend water. Feyenoord, man. Moet ik doorgaan?
Agendaconflict
Bovendien is het niet alsof we in de belangrijke wedstrijden zo verwend zijn geweest, dit seizoen. Sterker nog, van de twaalf te behalen punten tegen Rotterdam-Zuid en Riel-Noord pakt NAC er dit seizoen precies nul. 2008/09 is nog maar amper begonnen of NAC wordt al in eigen huis gevloerd door die ploeg in JEKA-kleuren (in een wedstrijd waarin Frank Demouge een levenslang gebiedsverbod voor Breda verdient), en minstens zo pijnlijk is de 2-0 verliespartij in Nulldreizehn, begin april, een kansloze pot in een kansloos stuk seizoen, als de selectie afgeroomd en uitgekleed is door schorsingen en blessures. Ook verliest NAC zowel uit als thuis van de club van Zuid, waarbij met name de 1-2 nederlaag in Breda als onrechtvaardig voelt (in de Kuip gaat NAC natúúrlijk onderuit, want in de Kuip gaat NAC altíjd onderuit).
En dus zijn de play-offs ineens dé kans om nog wat van het seizoen te maken, én, in ieder geval vanavond, onze vrienden uit 010 een loer te draaien: een winstpartij tegen Feyenoord kan veel goed maken, en er is geen belangrijker moment om te winnen dan nu, als de prijzen verdeeld worden. Ik heb er toch ineens zin in gekregen, zelfs na het gestuntel van afgelopen weken. Maar dan spoelen we even terug naar afgelopen woensdag, als ik mijn vriendin van mijn plannen voor dit weekend konde doe. ‘Ik weet niet of ik er veel zin in heb maar ik ga komende zaterdag naar NAC-Feyenoord,’ zeg ik, niet bekend staand als agendavaardig. ‘Nee hoor,’ zegt zij, verbaasd en licht geïrriteerd. ‘Niet?’ Hier ontstaat een conflict, dat voel je aan alles. ‘Mijn vader is dan jarig. Weet je nog?’
Zenuwachtig
Lieve hemel. Nee, dat wist ik niet meer. Ik had zelfs al een kaartje gekocht: om de één of andere gekke reden heeft niemand het recht zijn eigen plek terug te kopen in de play-offs, en moet je vooral blij zijn dat je überhaupt op je eigen tribune terecht kunt. Dat is nog net gelukt, volgens mijn ticket zou ik één vak naar rechts en drie rijen verder naar beneden moeten zitten vanavond. Maar daar komt dus niks van in huis: in mijn plaats gaat een oom van me, en zelf sta ik, als de spelers naar het stadion vertrekken, mijn schoenen los te knopen in een donkere garage in een doorzon-Vinex-rijtjeswoning, omdat je binnen op dat lelijke parket alleen op sokken mag lopen, in een stom dorp in een stomme gemeente in een stomme provincie aan een stomme Noordzee. ‘Had je niet naar het voetbal gewild?’ vraagt mijn schoonvader als hij me een doodgeslagen Spa Rood aangeeft, in een glas dat te vaak in de vaatwasser is geweest. ‘Nee, ja, nou ja,’ ik lieg iets over dat het niet zoveel uitmaakt en dat ze toch wel gaan verliezen. We eten iets fantasieloos dat gekookt is door iemand zonder liefde voor het vak.
Gaandeweg de week ben ik alsnog behoorlijk zenuwachtig geworden, en ik baal elke dag steeds steviger dat ik niet in het stadion zit. Het is bovendien een tijdperk waarin ik nog geen internet op mijn telefoon heb, en dus moet ik in de verloren momentjes tussen smakeloos hoofdgerecht en goedkope vla snel even naar de televisie rennen, om haastig NOS Teletekst pagina 818 aan te zetten. Van Eredivisie Live, Studio Sport, of zelfs maar Langs de Lijn heeft dit voetbalallergische, vreugdeloze huishouden nog nooit gehoord.
Herboren
Daardoor maak ik niet mee dat NAC in de eerste helft totaal anders ten tonele komt dan in de afgelopen weken. Tot de rust houden beide ploegen hun kruit droog, al raken Kees Kwakman én Donny Gorter de lat. Kennelijk heeft deze ploeg de spanning van een knock-out-systeem nodig, want het aanmodderende NAC van nog geen week geleden is vervangen door een hecht, geconcentreerd team, zo zien ruim 12.000 toeschouwers. (Dat de wedstrijd, op het klassieke tijdstip van zaterdagavond half acht, overigens niet is uitverkocht heeft mogelijk te maken met het anti-play-offs-sentiment van die tijd: veel mensen zijn in de jaren daarvoor principieel tegen zulke commerciële nieuwlichterij geweest, en zelfs een avondwedstrijd tegen Feyenoord kan hen blijkbaar niet verleiden een kaartje te kopen voor dit ‘toetje’ in toernooivorm.)
Als ik mijn vork in een troosteloos stuk appeltaart steek werkt Rob Penders de 1-0 binnen, en uit een strafschop knalt Donny Gorter de 2-0 richting de B-Side, snel daarna. Nog geen tien minuten later maakt Jon Dahl Tomasson de 2-1 vanaf de stip, maar kort voor het eind van de wedstrijd kopt Matthew Amoah een voorzet van Anthony Lurling binnen. Een laatste strafschop van Makaay maakt er nog 3-2 van, maar NAC wint de eerste wedstrijd van dit twee- of drieluik, niet ruim, maar zeker niet moeizaam, en het heeft geen ‘voetballende’ goals geïncasseerd. Het kan daardoor met enig vertrouwen afreizen naar de Kuip, komende donderdag. Dat is al heel wat meer dan verwacht, zeker na die laatste maanden.
16 mei 2009, NAC-Feyenoord, 3-2. 'Found footage' van de 2-0 van Donny Gorter, zekerheidje vanaf de stip. Het enige bruikbare wedstrijdbeeld van de avond, opgenomen met een smartphone (of wat daar toen voor doorging).
Tegelijkertijd is het ook weer niet zó raar dat NAC, in deze samenstelling, wint van een in principe betere ploeg. De waslijst aan blessures waar NAC de tweede seizoenshelft mee te kampen had is opgelost: het verdedigingsduo Zwaanswijk & Penders stáát weer, Van der Leegte is eindelijk fit genoeg voor 90 minuten. Anthony Lurling is afwisselend onzichtbaar en onvergetelijk, getalenteerd en getergd, en Matthew Amoah, die elk jaar vooral vóór de winterstop zijn doelpunten maakt, lijkt eindelijk van zijn traditionele winterdip af. Met Patrick Mtiliga heeft NAC al drie jaar één van de beste linksbacks van Denemarken te pakken, de komst van Kwakman is een schot in de roos, Edwin de Graaf is in de kracht van zijn leven, en huurling Nourdin Boukhari laat bij vlagen zoveel klasse zien dat hij alsnog wordt opgenomen in de collectie voetbalplaatjes bij de supermarkt, als één van de vier beste winterse versterkingen van Nederland.
Mede daardoor stijgen zelfs doorsnee voetballers als Tyrone Loran, Kurt Elshot en Donny Gorter in sommige wedstrijden boven zichzelf uit. Het meest veelzeggend is misschien wel dat ervaren, bewezen Eredivisie-krachten als Martijn Reuser en Csaba Féhèr niet eens zeker zijn van een basisplek: NAC heeft simpelweg een prima groep ervaren spelers bij elkaar gehaald, en die groep spelers groeit uit tot een team dat iedereen kan verslaan, zij het vooral als iedereen fit is, en vooral onder de juiste, dringende dood-of-de-gladiolen-omstandigheden.
Gebalde vuisten
De wedstrijd is al afgelopen als ik voor het laatst Teletekst kan opzoeken. Mijn vingers kraken als ik mijn vuisten bal en ingehouden ‘yes’ door mijn tanden heen bries. Ik zwaai gedag naar mijn leuke-dingen-hatende schoonfamilie als ze op het punt staan een Britse detective te gaan kijken, en ik ren naar de bus die me naar de trein naar huis brengt. De verjaardag van mijn schoonvader heb ik met horten en stoten overleefd, maar nu kan ik hopelijk na middernacht de herhaling van de samenvattingen zien: die beelden zijn, in dit YouTube-arme tijdperk, nog niet zomaar terug te kijken, en ik kan ze ook nergens opnemen zonder DVD-recorder of zoiets dergelijks moderns. En van die beelden zal ik dan nog een kleine week kunnen genieten, tot donderdag ongetwijfeld de bittere pil van een nederlaag in de Kuip volgt.
In de trein naar huis zoemt mijn telefoon: het is een sms van een vriend met een seizoenkaart bij Feyenoord. Hij feliciteert me. Hij vraagt of ik donderdag iets te doen heb. Of ik misschien met hem mee naar Feyenoord-NAC wil. Ik roep ‘ha!’ door de verder lege coupé. Want verdomd, dat wil ik nu zéker! Ik wil gelijk een smsje terugsturen met alleen maar blije hoofdletters en dappere uitroeptekens... maar dan vraag ik me ineens angstig af: wanneer was mijn schoonmoeder ook alweer jarig?
(klik hier voor deel III)
Plaats reactie
Hoe het in de kuip en daarna is bekend bij de NAC supporter.
Maar hoe is het eigenlijk met de verkering afgelopen Castor?
Leuk verhaal trouwens, en....ik kijk nu nog steeds teletext.
Daarna is afgelopen...
Ik heb echt genoten van letter 1 tot het einde. Heerlijk geschreven. Was echt een trip down memory-lane. Alstublieft meer van dit, in dezelfde pakkende stijl. Liever 1x dit per kwartaal, dan die flauwe columns, wat helemaal geen columns zijn.
Over columns gesproken: Flieg, er was/is nogal wat animo voor een column van jouw hand. Daar ben ik ook wel benieuwd naar.
Kleine sidenote: laat die 3 nou maar eens achterwege. We weten nu wel dat die ons bootje (Titanac) tot een zinkend vlot hebben gepromoveerd.
Welkome toevoeging dit. Ik ben enthousiast! Mooi leesvoer op de wc, maar ook op andere plekken prima verteerbaar.
Nice nice
Hier nog een nice retro filmpje.. Kijk dan met welke spelere ajax toen speelde.. Vieze broekjes.. Tackles en NAC gaf niet op. De term Noad hoorde je nooit in het stadion. En wat voor stadion. NAC is onze glorie NAC dat is de club.
https://youtu.be/OkAdJ59OPbg
Topstuk!!!
Stiekem best lekker om even terug te denken aan die sterke periode van NAC.
Liefhebber voor aflevering 3☝️
Toch mooi. Een kipje met stemmetjes in zijn hoofd. Die dingetjes hoort als "men heeft mij gevraagd om deel te nemen" of "Er is animo voor een column van Flieger". En dat uit ie dan. Omdat hij echt grloift dat het gebeurt is.
Had Johny Cash ook last van. Chicken in black.
Ik lees liever de stukken van Castor. Met plezier. Op de bank. Rustig en ervan genietend.
En soms een stukje van Flieger. In de comments. Want zijn insteek is nu wel zo uitgekauwd, dat het geen column is. Ook niet 1x per kwartaal. Mooi leesvoer op de wc, dat wel.
Erg leuk om dit te lezen. Ook heerlijk om in deze kloteperiode te mijmeren over een tijd dat NAC er erg goed opstond en er een selectie stond die wel snapte wat er werd verwacht als speler van NAC (strijd, karakter en wedstrijdvreugde).
Nog steeds getrouwd Castor? ?
Was genieten die tijd, schril contrast met nu. Zo frustrerend.
Wat een heerlijke stukje! Alweer! Genieten! En dan te bedenken dat ik dat jaar nog geen seizoenskaart had en slechts sporadisch een kaartje kon krijgen. Vanwege mijn leeftijd destijds mocht ik namelijk nog niet alleen naar het stadion. Met een vader die uit oost-brabant komt en zelf nooit voetbalde, kostte het de nodige moeite. Waar de meeste zonen (en dochters) via hun vader of (desnoods) hun opa worden geïnfecteerd met het NAC-virus ging het bij ons andersom. Dankzij mij is ook mijn vader nu al 12 jaar NACcer.
Ook ik ben trouwens erg benieuwd of de relatie stand heeft gehouden haha
Zin in het derde stuk! Hup NAC
Heerlijk om te lezen! Ook dat filmpje van Geelzwartwit. Soms is het gewoon lekker om temidden van alle malaise weg te mijmeren bij gebeurtenissen uit het verleden.
2009... Waar de schrijver baalde van zijn afwezigheid bij de wedstrijd tegen Feyenoord, had ik hetzelfde enkele maanden later bij de uitwedstrijd tegen Villareal. Je kent het wel, jij en je nieuwe liefde plannen in februari een vakantie naar een fijn Grieks eiland zonder er ook maar 1 seconde over na te denken dat je favoriete kutclub Europees voetbal zou kunnen halen. En laat staan twee rondes door komen. Wat heb ik zitten balen. Gelukkig was er op dat eiland een café met een hele vriendelijke Bossche eigenaar die na herhaaldelijke smeekbeden mijnerzijds de hele wedstrijd live heeft uitgezonden. Bezoekers en passanten zullen raar hebben opgekeken van die ene jongen die in een door de jaren flets geworden geel shirt met grote letters FUJI erop bij elk tegendoelpunt steeds meer bier stond weg te tikken. En zo werd het toch nog een beetje een avondje NAC op dat Griekse eiland ver weg van Villareal en Breda.
Hahahaha Castor ! Mooi man, nog enigszins herkenbaar ook nog !!! Perikelen relatie en NAC, tsja ...... trouwens wekelijks nog vanwege 10 jaar fox beelden te zien van dit seizoen !
10 jaar diepe ellende door dat seizoen.
Waren we toen maar gewoon 10e geworden ofzo.
Frits - als NAC man in het buitenland zit je altijd alleen bij een café op de boulevard of rond de voetgangerszone. Engelsen altijd in groepen, Duitsers ook. En helemaal vreselijk: van dat afschuwelijk platte Ajaxvolk. Van Flieg kijkt op zaterdag graag naar de Bundesligakonferenz en krijgt als stamgast bij een Duits café altijd de Fernbedienung in handen, ook en vooral als er een tafel Schalke fans om een wedstrijd van deze figuren brult, zet van Flieg gewoon de Konferenz op. En afgelopen zondag tijdens de Brunch met Schweinshaxe ook maar gewoon Fox1 tegen beter weten in. Formule 1 kijkers rotten maar op.
PS - kan die Eisenga geen burgemeester van Joure worden ofzo, lekker iedere dag het Friese volkslied zingen.
Eerste wedstrijd KKD is in het weekend van 9 augustus. Nog 84 dagen.
Ik ben benieuwd hoeveel nieuwe spelers we dan al binnen hebben. En ook hoeveel er al zijn vertrokken. De transferperiode loopt nog door tot de 31e.
Eisenga zal wel snel verhuizen om de regio en cultuur eigen te maken...
Het is slechts wachten op nieuwe aansprekende sponsors en spelers waar ongetwijfeld intensief mee wordt gesproken.
We gaan immers voor het kampioenschap. Hulde aan zoveel openheid van onze Tom & Jerry. Staat die VDA nog steeds op die website van GTsports! Wie heeft dit toegestaan?
jvt = jankerd van tilburg = van Flieger
En dat alles destijds dankzij Theo Mommers.
Maar dat vertelt het verhaal hierboven niet ;-)
misschien weet pierre van hooydonk nog nieuwe spelers voor nac
jvt - in iedere serieus gereguleerde industrietak moeten nevenactiviteiten gemeld worden. En die worden dan gecheckt door compliance of een onafhankelijke legal counsel. Nevenactiviteiten in dezelfde bedrijfstak komen eigenlijk bijna nooit door de approvals, daar ligt belangenverstrengeling of concurrentie gewoon te dicht op de loer. Moet je niet eens willen zo'n discussie. Bij NAC blijkbaar geen enkel probleem. De helft van de board leeft daar van de belangenverstrengeling.
Het eerste lichtpuntje voor komend seizoen:
http://supporterscollectiefnederland.nl/10-euro-voor-uitduels-eerste-divisie/
Ouwe Spionkop - dat is nou precies het liedje dat van Mierlo, de Kort en Gielen zingen. De huidige malaise is allemaal de schuld van Drs Theo: "in 2012 verscheen mijn boek “Randje Buitenspel”. Het geeft een unieke kijk in de keuken van een Betaald Voetbal Organisatie. Maar het is vooral een openhartig verhaal over wat ik heb gedaan om burn-out te overwinnen. Nu ben ik een tweede boek aan het schijven. Dat gaat over mijn visie op het snelste herstel bij burn-out. Het wordt zeker geen zelfhulpboek. Maar wel een boek vol inspiratie. Binnenkort volgt meer informatie".
Maar Theo de brokkenpiloot en leugenverslaafde is al 9 jaar weg. Heeft Theo soms Kali, Koch en Kastaneer gehaald ? Theo kreeg na een hoop gezeik nog een baantje van VDL en hield het daar nog 2.5 jaar alvorens voor zichzelf te moeten beginnen. Hij is volledig naar de kloten en dat nieuwe boek wordt natuurlijk een enorme farce. Deze man ligt zo erg met zichzelf in de knoop, dat was toen ook al lang duidelijk, Maar vd Hoeven en van Bavel zagen dat niet. Hij kon ook helemaal niet luisteren. Van Flieg heeft ooit eens een half uur met hem gepraat in de lounge bij PSV (na PSV-NAC), en wilde een nieuwe sponsorkandidaat voorstellen (eigenaar grootste trustbureau van NL), maar Theo luisterde niet eens, hij ratelde maar door, als een autist. Of die keer dat Theo naar Zwitserland kwam. Dat was in de tijd dat hij obligaties uitgaf. Van Flieg vond dat ook een mooi idee en had een halve kist klaarliggen. SMS van Theo: hij had geen tijd en later nog eens "even geen NAC voor mij". Anders was van Flieg nu de grootste van de kleine aandeelhouders geweest....
Ik zou graag zien dat er deze maand nog iets GEBEURT ipv oeverloos gelul.
De wittebroodsweken van de directie zijn voorbij, voor zover je daar nog rekening mee moet houden.
Er moet gepresteerd worden nu. Stappen zetten.
- Vastleggen van een trainer en assistenten voor komend seizoen.
- Vastleggen van een hoofdsponsor en subsponsoren.
- Duidelijkheid over spelersbegroting en ruimte voor versterkingen.
- Daar waar mogelijk al spelers vastleggen met een naam, waardoor andere spelers ook geneigd zijn om te komen.
En vooral:
- We zijn gedegradeerd na een KUTseizoen, maar laten we vanaf nu vooruit kijken.
- NAC moet vooral weer kracht uitstralen, wij komen er aan en wij gaan niet opzij. Het is nu klaar met het gekut en het gejank op alle fronten, vol de beuk er in. Op het veld en er naast.
Ivo - de huidige set-up biedt uitsuitend dat: een praat- en vergadercircuit en uiteindelijk moet van Aalst dan ja of nee zeggen. En als die dan net in donker Afrika zit en Burema/van Weelde net met de wijnoogst bezig zijn, dan ligt het allemaal even stil.
Jvt weet niet anders dan dat in principe een bijberoep niet door de werkgever wordt toegestaan anders dan eventueel een voor maatschappelijke vrijwilligersfunctie. Maar zeker niet één waar je ook nog mee bijverdiend. Creëer voor de sollicitant en je bedrijf alle voorwaarden om bij jou te slagen. Dus 100% focus; in tijd, in aandacht en in energie. Dat je jezelf later niets kunt verwijten waarom het misgegaan is. Daarnaast is het t.o.v. je personeel niet eerlijk.
De kennis, ervaring en track record dat je meeneemt uit je vorige banen is normaal gezien één van de redenen dat je wordt aangenomen. Daarvoor hoeft de kandidaat niet in nog een ander bedrijf te blijven werken. Bovendien is het in dit geval al helemaal niet nodig want via zijn vrouw, eigenaar van het bedrijf, kan ie voor het slapen gaan alle gewenste info doorkrijgen.
Tom, maar je keuze; of 100% NAC of ga 100% voor het bedrijf van je vrouw uit de medische sector. Of ga je elders maar onmogelijk maken. Wat is het probleem als je met 2 contactpersonen op die website staat jouw naam te doen verwijderen? Hoe kan een RvC en Eisenga dit goedkeuren? Wat een prutsers.
Ik herinner me nog wel een editie van Feyenoord-NAC, gelukkig niet gehinderd door enige kennis van de resultaten van NAC daar. Ik zat op de tribune en Feyenoord maakte 1-0. Schouderophalend dacht ik, "Van Hooydonk scoort toch wel". Vlak voor rust: schot op NAC-doel. Binnenkant linkerpaal, rollend over de doellijn, binnenkant rechterpaal en eruit. Tweede helft kopt Pierre vallend de 1-1 in, en daar blijft het bij.