Wij gaan niet opzij

BSRetro: Davy Schollen

Eddy W

Tja.. zo hoor je niks over hem en zo vliegt hij je rond de oren. De eerste BSRetro van dit jaar gaat over een Belgische keeper die als grote belofte werd binnengehaald en hier door sommige supporters nooit echt gewaardeerd werd. Een keeper die Champions League speelde en uit kwam voor de Rode Duivels. We hebben het hier natuurlijk over Davy Schollen.

Schollen begon met voetballen als aanvallende middenvelder/spits. Het maakte het Davy echter niet veel uit waar hij in het veld stond. “Ik wilde toen gewoon voetballen net als iedere andere kleine jongen. Gewoon samen met de jongens spelen, dat was hetgene dat telde. ” Omdat Davy vooral wilde spelen en plezier wilde hebben belandde hij uiteindelijk in het doel. Op een jeugdtoernooi in België nam Schollen een beslissing die uiteindelijk zijn leven zou veranderen. “We gingen een toernooi spelen en onze keeper was er niet. De trainer vroeg wie er in de goal ging gaan staan en ik zei meteen dat ik dat wel wilde. Het was me zo goed meegevallen dat ik eigenlijk gewoon daarna altijd ben blijven staan in de goal. ”

Omdat hij als doelman goed presteerde werd hij al snel opgemerkt door grotere clubs. Via STVV belandde Davy bij Racing Genk. Iets waarvan hij als kleine jongen alleen maar van kon dromen. “Voor mij was dat geweldig. Iedere profspeler droomt ervan om voor de landskampioen te mogen spelen. Het jaar daarvoor was Genk kampioen van België geworden en als zo’n ploeg aan je komt vragen om voor hun te gaan spelen moet je daar niet lang over nadenken. Het was een hele aanpassing omdat er zoveel meer dingen op je af komen. Je speelt ineens in de Champions League, zoveel meer aandacht van de pers, betere medespelers, hogere trainingsintensiteit, noem maar op. ”

Toch besloot Schollen na twee seizoenen dat het tijd was voor een andere omgeving. Dit was deels omdat hij gedwongen werd om steeds vaker op de tribune plaats te nemen. “Ik moest vertrekken omdat ze een jonge derde doelman hadden die ze wilden laten doorschuiven naar tweede doelman en op dat moment was daar weinig aan te veranderen. Het was: Óf verhuurd worden óf derde keuze worden. ”

Davy liet zich dus verhuren. Dat deed hij aan een club die dicht tegen de Belgische grens aan lag, al was dat niet de reden waarom hij destijds voor ons NAC koos. “Ik heb voor NAC gekozen omdat ik het Nederlandse voetbal altijd vrij goed gevolgd heb. Van NAC wist ik dat het een mooie en stabiele club was met een fantastisch publiek, dus mijn keuze was vrij snel gemaakt. ” Bij NAC moest hij Gabor Babos vervangen die in de zomer van 2004 naar Feyenoord vertrok. Dit bleek een zware last, want ondanks dat Schollen 32 wedstrijden keepte, eindigde NAC dat seizoen met 67 tegendoelpunten op de 15e plek.

De directie en technische staf zagen echter wel een talent in Davy, want hij werd in de zomer van 2005 voor €350.000,- overgenomen van Gent. Iets wat achteraf geen beste beslissing leek. “In mijn tweede seizoen waren er bepaalde dingen veranderd en ik heb daar ook de gevolgen van gedragen. De openingsmatch van het nieuwe seizoen verloren we op het veld van Feyenoord. Ik moest de dag erna bij de coach komen en die verwees me naar de bank, iets wat ik tot op vandaag nog steeds heel raar vind. Je maakt je keuze in je eerste en tweede doelman en na de openingsmatch wissel je al van doelman. We hebben daarna een heel zwaar en moeilijk seizoen gehad met heel veel interne problemen. ”

Het was dus een zwaar jaar, voor Schollen en voor NAC. Schollen belandde weer op de bank, maar kwam door blessures toch nog tot 17 optredens, en NAC vocht tegen degradatie. ”Het tweede jaar was mentaal heel zwaar voor mij. Vooreerst het feit dat ik na de eerste competitiewedstrijd mijn plaats in het doel verloor en dan het hele jaar moeten vechten tegen de nacompetitie die we uiteindelijk niet konden ontlopen, maar gelukkig wel nog tot een goed eind konden brengen. Ik voelde me naarmate het seizoen vorderde steeds minder goed in mijn vel zitten en het werd steeds zwaarder. We hadden qua naam een heel sterk team staan maar het klikte gewoon niet op het veld. ”

Na dat seizoen klopte Anderlecht aan bij NAC. Zij zagen het talent van Schollen en besloten hem een kans te geven. In de zomer van 2006 vertrok de keeper op huurbasis naar opnieuw een Belgische topclub. Iets wat gezien zijn status bij NAC en de status van NAC op dat moment een grote en toch opmerkelijke stap. “De aanpassing in Anderlecht was vrij groot. Het voetbal ging veel sneller, de balsnelheid, handelingssnelheid, noem maar op. In het begin was het heel zwaar, ik was steeds steendood na de training. Elke dag opnieuw in het rood gaan, alles zoveel sneller moeten uitvoeren, moeten vooruitdenken, het was elke dag aanpassen tot je op een bepaald moment automatisch mee gaat in dat tempo en ritme Daarna werd het allemaal net iets makkelijker. ” In de periode dat Schollen was gewend aan het tempo kwam er een nieuw hoogtepunt in zijn carrière. Op een dag ging de telefoon met de vraag had of Davy een keer 'wilde komen keepen'. Na het een aantal keer te hebben nagevraagd klopte het toch echt; Schollen mocht voor de Rode Duivels uitkomen en heeft dus ook zijn interlanddebuut mogen maken. “Dat was een kinderdroom die uitkwam. Het was tegen Turkije en we speelden toen nog net in het stadion van Racing Genk, waar ik twee jaar speelde. Ik weet nog heel goed dat ik vrij zenuwachtig was tijdens de voorbereiding en de opwarming, maar eens de match bezig is ben je met de match bezig en denk je daar niet meer aan. ”

Bij Anderlecht hield Schollen het drie jaar vol. Hierna besloot hij weer terug te keren naar de club die hem liet debuteren in het betaalde voetbal: STVV. Een ploeg die, net als NAC dit jaar, na degradatie meteen terug wilde keren naar het hoogste niveau. “Na mijn periode bij Anderlecht kwam ik terug bij STVV terecht. Ze waren juist het jaar ervoor gedegradeerd uit de eerste klassen en ze wilden een stevige ploeg neerzetten, om meteen terug naar eerste klasse te kunnen gaan. Het was een periode van 3 jaar met wisselend succes. ” Want STVV kon de verwachtingen helaas niet waarmaken. Intern begon het steeds meer te rommelen en wéér was Davy het kind van de rekening. “Het eerste jaar speelden we de eindronde om terug te promoveren naar eerste klasse, maar we waren al vrij vroeg uitgeschakeld. Het tweede jaar hebben we tot de laatste ronde van de play-offs gestreden om te promoveren maar hebben we het uiteindelijk ook niet gehaald. Het derde jaar werden we via de reguliere competitie kampioen, maar door interne problemen zat ik sinds februari van dat jaar niet meer in de wedstrijdkern. ”

Na deze periode met interne problemen en wedstrijden op de tribune besloot Schollen dat het genoeg was. Hij hing zijn keepershandschoenen en kicksen aan de wilgen, waar ze tot de dag van vandaag nog steeds hangen. “Bij STVV maakte ik al sinds februari geen deel meer uit van de wedstrijdkern waardoor ik alleen maar trainde en verder niks meer deed tot het einde van mijn contract dat afliep eind mei. Ik had in die periode de beslissing genomen om te stoppen met het betaalde voetbal. Dit omdat ik teveel dingen had meegemaakt die laatste maanden bij STVV die niets te maken hadden met het voetbal of met mijn fysieke paraatheid, maar meer met mijn leeftijd.”

In Sint Truiden zou Davy niet alleen keeper worden, maar na zijn actieve carrière zou hij een Babos-constructie hebben gekregen. STVV kwam na het beëindigen van het contract echter zijn afspraken niet na en dit leidde tot een ontgoochelde Schollen. “Er waren afspraken met STVV waar ik normaal meteen na mijn actieve carrière zou beginnen als keepertrainer, maar die afspraken werden helaas niet nagekomen. Ik had hiervoor andere opties  laten liggen.”

Hoe zuur de appel op dat moment ook was waar doorheen gebeten moest worden, op dit moment heeft Davy zijn leven weer op de rit. Er is toch een plek vrij gekomen voor de oud-keeper op de opleiding van STVV en hij heeft daarnaast nog een uitdaging gevonden. “Ik geeft momenteel op dinsdag- en woensdagavond keepertraining aan de U12 tot U17 bij de jeugd van STVV. Daarnaast heb ik sinds begin oktober mijn eigen zaak (een klusjesdienst).” Tot hij zijn eigen zaak begon had keek Davy nog geregeld naar zijn oude ploegen, waaronder NAC. Hij heeft het dieptepunt van NAC afgelopen seizoen dus ook gezien. Echter heeft de voormalig Belgisch international het op dit moment te druk om naar voetbal te kijken. Al sluit de startende ondernemer wel met een mooie opening. “Of ik ooit nog in het betaalde voetbal ga werken weet ik niet. In het voetbal weet je nooit en als er zich een mooie kans voordoet zal ik dat zeker overwegen. Enerzijds hangt dit af van welke ploeg er interesse toont en hoe mijn eigen zaak gaat evolueren. Heb bij NAC heel mooie tijden beleefd en zeg nooit nooit ”

Bron:
B-Side Rats
Vorig bericht
Seuntjens weer op weg naar Alkmaar? 49 reacties
Volgend bericht
NAC wil meer vrij vervoer 10 reacties
5 Reacties
0   0  
Da Pope

Schollen was op zich helemaal geen verkeerde keeper, maar bij iedere hoge bal durfde ik nauwelijks te kijken.

0   0  
Gek

Schollen is van voor mijn tijd, maar één ding weet ik wel. Het is allemaal zijn schuld.

0   0  
oosterhout3

hij sprong niet hoger dan sikora lang was.

maar stond 1 dag later weer om 10 uur in de sv home om mee te doen met het darttoernooi destijds....

niet goed genoeg bij nac.... maar wel goed genoeg voor de c.l. te spelen....

0   0  
scheppioni

@ Da Pope
Mee eens, ging nogmaals bij ons NAC ten onder door zijn eigen onzekerheid en de zware Babos erfenis !
Dit had d'n karel h'm toch wel bij kunnen brengen, want op d'n Karel liep geen ene spits bij hoge ballen door !
Ik ben eigenlijk best benieuwd met het oog op de toekomst of er nog een leven als keeper is bij ons NAC na Jelle ! W.G.N.O.

0   0  
Dutchbird

haha Sint Truiden op de Waalse TV altijd lachen als daar stond St.Trond :-)

Laad alle berichten na dit bericht in