De concurrentie: NEC

Afgelopen drie jaar

Drie seizoenen geleden, de voetbaljaargang 2016/2017.. Wij als NAC-supporters herinneren ons dit seizoen maar al te goed. Na een moeizaam jaar in de Jupiler League promoveerde NAC dankzij een uitstekende campagne in de play-offs. NEC zat dat jaar aan de andere kant van het spectrum. De club was na het kampioenschap van 2015 bezig aan het tweede jaar in de Eredivisie en kende daarin een moeilijk seizoen. NEC eindigde op een teleurstellende zestiende plaats, maar ging desondanks toch met redelijk wat vertrouwen de play-offs in. Peter Hyballa was twee speelrondes voor het einde van de competitie ontslagen en onder interim-trainer Ron de Groot had NEC knap directe degradatie afgewend door thuis te winnen van AZ en uit te winnen bij SC Heerenveen. NEC leek op voorhand dan ook de grote angstgegner voor de promotiekandidaten uit de Jupiler League. In de laatste weken was de aanvalslinie van Grot, Awoniyi en Groeneveld dusdanig opgebloeid, dat men bij NEC ook veel vertrouwen had in een goede afloop. Dat vertrouwen leek niet misplaatst, want in de 2^de ronde werd FC Emmen over twee wedstrijden overtuigend uitgeschakeld met 4-1 over twee wedstrijden. Toen kwam het tweeluik met NAC.

De eerlijkheid gebiedt te zeggen dat NEC in het Rat Verlegh stadion de betere partij was, zeker in de eerste helft. Ze vergaten alleen te scoren. Toen kwam de voor ons legendarische tweede helft, waarin een strijdend NAC onder een orkaan van geluid in de 84^e minuut tegen de verhouding in de beslissende 1-0 maakte. Dat bleek achteraf een geweldige mentale tik voor de selectie van de Nijmegenaren, want in de return stortte het elftal volledig in. NAC won overtuigend met 1-4 en NEC degradeerde voor de 2^e keer in vier seizoenen.

Hoewel de degradatie een ontzettend bittere pil was, begon NEC optimistisch aan het seizoen 2017/2018. Natuurlijk had de degradatie het vertrek ingeluid van een aantal goede spelers, maar dat waren niet de spelers waar de NEC aanhang echt binding mee had. Daarnaast was de club erin geslaagd met Arnaud Groeneveld Danjuma het grootste talent binnenboord te houden. Ook kwamen er met Annas Achahbar, Kevin Jansen, Ted van de Pavert spelers met veel Eredivisie-ervaring bij de selectie. Tel daar Jupiler League-topschutter Sven Braken en Feyenoord-huurlingen Jari Schuurman en Calvin Verdonk bij op en je hebt een elftal dat op papier mee kan doen voor de titel. Helaas bleek dat voor de Nijmegenaren iets te hoog gegrepen. Ruim voor het einde van de competitie was duidelijk dat Fortuna Sittard er met directe promotie vandoor zou gaan. Jong Ajax kon ze weliswaar nog van een titel afhouden, maar dat zou de promotie niet in gevaar brengen. NEC eindigde daarachter op een toch wat teleurstellende derde plaats en ging de play-offs in. Hierin werd nog eens op een pijnlijke manier duidelijk dat het team kwaliteit/teamgeest tekortkwam om daadwerkelijk te promoveren. Na één ronde werd NEC al uitgeschakeld door FC Emmen. Een ploeg met minder kwaliteit dan NEC, maar die dankzij een goede organisatie en een stevige dosis werklust uiteindelijk zelfs promoveerde.

NEC moest daarom opnieuw beginnen. Legio spelers vertrokken. Groeneveld was onhoudbaar geworden en ook basisklanten als Ferdi Kadioglu, Gregor Breinburg, Mo Rayhi, Joris Delle, Michael Heinloth en Wojciech Golla verlieten De Goffert. Hiervoor in de plaats kwamen toch een aantal gerenommeerde namen (Brahim Darri, Rens van Eijden, Tom Overtoom en Randy Wolters). Maar ondanks een op het oog aardige selectie zou dit seizoen een van de slechtste uit de historie van de Nijmeegse FC worden. Het team rammelde aan alle kanten en tilde de term “kwaliteit maar geen teamgevoel” naar een nóg hoger niveau dan een jaar eerder. Dit was niet op de laatste plaats te wijten aan een aantal spelers met een nogal ‘uitgesproken’ karakter. Annas Achahbar, Ole Romenji en Brahim Darri werden allen (meermaals) disciplinair geschorst en laatstgenoemde werd zelfs na een half jaar al op huurbasis de deur uitgestuurd. In de winterstop stond NEC op de 15^e plaats, een schandalig lage klassering voor de club. Het moraal rondom de club was dan ook extreem laag.

In de winterstop huurde de club Jordy Bruijn en Ferdy Druijf, spelers die het seizoen nog enigszins kleur gaven. Bruijn speelde goed en eindigde het seizoen zelfs als captain in de play-offs. Druijf ging door met waar hij bij Jong AZ was gebleven en werd topscorer van de Keuken Kampioen Divisie. Toch konden deze twee talenten NEC niet naar de Eredivisie loodsen. In de eerste ronde van de met pijn en moeite bereikte play-offs versloeg NEC thuis RKC weliswaar nog met 2-0, maar in de uitwedstrijd gebeurde wat heel het seizoen (en misschien wel de laatste jaren) typeerde: een totale en collectieve ineenstorting. RKC boog de 2-0 achterstand om in een 3-2 voorsprong en schakelde zo NEC uit. Dit betekent een derde seizoen op het tweede niveau. Dat is een evenaring van een negatief clubrecord. NEC speelde eerder tussen 1964 en 1967, 1986 en 1989 en 1991 en 1994 drie opeenvolgende seizoenen in de eerste divisie.

Transfers

NIEUW: Joey van den Berg (Reading, werd al gehuurd), Mattijs Branderhorst (Willem II, werd al gehuurd), Jellert van Landschoot (Club Brugge), Anthony Musaba, Souffian El Karouani, Cas Odenthal, Bart van Rooij, Job Schuurman & Aymen Sellouf (allen uit eigen jeugd), Sven Braken (FC Emmen, was verhuurd)

VERTROKKEN: Guus Joppen (Helmond Sport), Lowie van Zundert (de Treffers), Brahim Darri (Karagumruk), Leroy Labylle (RFC Seraing), Ragnar Oratmangoen (SC Cambuur, was al verhuurd aan TOP Oss), Ferdy Druijf (AZ Alkmaar, was gehuurd), Jordy Bruijn (SC Heerenveen, was gehuurd)

Druijf en Bruijn draaiden allebei een goed half seizoen bij NEC en zullen zeker een gat achterlaten. Voor de rest van de vertrokken spelers lijkt dit echter niet het geval. Allen kwamen kwalitatief of mentaal te kort om het team verder te helpen en er zullen dan ook weinig tranen gelaten zijn bij het vertrek van deze jongens. Op dit moment is het ook niet onwaarschijnlijk dat de talentvolle aanvaller Ndayishimiye nog vertrekt. Vorig jaar liet hij een aantal keer zien echt potentie te hebben en hij staat dan ook in de nadrukkelijke belangstelling van het grote Bayern Munchen.

De aanwinsten dan. Het stelt, met alle respect, nog weinig voor op dit moment. Sven Braken is een goede KKD-spits, maar is in vergelijking met Druijff toch een stapje terug. De nieuwe jeugdspelers zullen ongetwijfeld minuten maken, maar van hen mag nog niet al te veel verwacht worden. De eerste echte aanwinst lijkt Jellert van Landschoot. De talentvolle Belg is overgenomen van Club Brugge, waar hij te licht was bevonden. Alhoewel de centrale middenvelder potentie heeft, heeft hij tot nu toe slechts negen wedstrijden ervaring als prof. Deze wedstrijden speelde hij bij Leuven in de Belgische tweede klasse. Door deze geringe ervaring als prof mag van Landschoot ook nog niet al te veel verwacht worden.

Voorbereiding

De voorbereiding van dit seizoen begon goed. NEC zette met grote cijfers de amateurs van Overasseltse Boys, SC NEC en Dio’30 aan de kant, maar dit mag natuurlijk geen verrassing heten. Vervolgens werd er met 1-0 gewonnen van de Duitse vierdeklasser SF Lotte en met 3-3 gelijkgespeeld tegen Wuppertaler SV, dat eveneens in de Regionalliga uitkomt. Toen NEC overschakelde op Nederlandse tegenstanders speelde de ploeg met 2-2 gelijk tegen KKD-subtopper Almere City en volgde een knappe 2-1 overwinning op RKC Waalwijk. NEC sloot de voorbereiding echter matig af. Tegen de amateurs van De Treffers werd teleurstellend gelijkgespeeld en tegen Osasuna gingen de Nijmegenaren met 1-0 onderuit. Vooral het resultaat tegen De Treffers viel natuurlijk erg tegen.

In de voorbereiding sprongen Braken en Romenji eruit met hun vele goals (8 en 7).  Daaruit lijken we af te mogen leiden dat Braken dit seizoen als vanouds zijn goals mee gaat pikken en dat de jonge Ole Romenji dit jaar wellicht definitief door gaat breken.

Volger

Voor wat meer ‘inside information’ spraken we met NEC-supporter Gerrit Jan Evers. Gerrit Jan heeft sinds 2000 onafgebroken een seizoenskaart en bezoekt hier en daar ook wat uitwedstrijden. Daarnaast was hij jaren lid van de supportersvereniging. Gerrit Jan is dus een trouwe aanhanger van de Nijmegenaren en heeft het verval van de laatste jaren van dichtbij meegemaakt.

Na de magere jaren durft hij weer voorzichtig vooruit te kijken: “Voor komend seizoen ben ik gematigd positief. De kwaliteit van de selectie is redelijk. Ik hoop dat er een jeugdspeler opstaat, die weer wat moois kan betekenen voor NEC. Daarnaast hoop ik dat de oudere generatie nu wél in dienst van de club speelt en minder uit eigenbelang handelt. Ik ben wat afwachtend aangaande onze trainers.”

Dat laatste is begrijpelijk, aangezien NEC dit jaar niet één maar drie hoofdtrainers heeft. Door financiële moeilijkheden moet NEC bezuinigen. Dat zie je niet alleen in het aankoopbeleid, maar ook in de trainersstaf terug. Gerrit Jan had graag gezien dat Brood terug was gekeerd in Nijmegen: “Ik heb wel veel vertrouwen in jullie coach.”

Hij denkt sowieso dat NAC een goed seizoen zal draaien: “Van NAC verwacht ik dat het een stabiele ploeg wordt, die thuis moeilijk te verslaan is. Hoe hoog de club eindigt, zal bepaald worden door de resultaten in de uitwedstrijden.”

Wedstrijden

4 oktober 2019, 20:00u NAC - NEC

28 februari 2020, 20:00u NEC - NAC