Luistertip: Staantribune Podcast - Wij gaan Europa in! #2
Deze week mocht onze eigen Levien, samen met Joost, Hugo en Leon aanschuiven bij de Staantribune podcast 'Wij gaan Europa in!'. Omdat niemand anders de podcast beter kan omschrijven dan zij zelf hebben we onderstaande tekst even van hen geleend. Onze tip: Ga hem luisteren en ga met deze mannen terug in de tijd naar 2009/2010.
Europa. De welbekende kers op de taart. De euforie na het behalen van een Europees ticket. Voor de ene supporter vanzelfsprekend, voor de andere een uniek moment. Kijken naar een bak vol ballen op Eurosport of via de livestream van de UEFA. En dan is het zover. De tegenstander is bekend, de reis kan geboekt worden. Wij gaan Europa in.
In deze serie van de podcast van Staantribune gaan we op zoek naar de mooie verhalen van supporters op hun Europese awaydays. In deze aflevering zijn we te gast in Breda. In het seizoen 2009/2010 was het dan weer zover voor Levien den Boer, Hugo Stam, Joost Blaauwhof en Leon Deckers. Hun club, NAC Breda, gaat weer Europa in.
Het Armeense Gandzasar Kapan is de tegenstander in de voorronde van de Europa League. En voor Levien betekent dit 'belofte maakt schuld'. Hij sprak namelijk met zijn vader af dat ze de eerstvolgende Europese uitwedstrijd van NAC Breda met de auto zouden gaan bezoeken. Leon gaat met het vliegtuig, zoals eigenlijk die gehele Europese campagne, en Hugo en Joost beleven deze memorabele wedstrijden op verschillende manieren ook mee. Samen met presentator Jeroen Heijink en side-kick Ino Diepeveen vertellen de heren ronduit over hun belevenissen van prachtige avonturen. Levien vertelt in detail welke avonturen hij en zijn vader hebben meegemaakt op een roundtrip van ruim 9000(!) kilometer en welke hindernissen ze tegenkwamen. Hugo blikt terug op zijn belevenissen in Newcastle.
Verder kent Joost een mooie anekdote over Theo Mommers in een dubieuze nachtclub en Leon vult dit weer aan met een mooie anekdote over Mommers in Villarreal.
Beluister de podcast hier: #168 - Wij gaan Europa in! #2 NAC 'Roadtrip Armenië'
Plaats reactie
Man, man, man, wat kan ik me die roadtrip naar Armenie van Levien en ons vader nog goed herinneren. Ooit die afspraak gemaakt na Newcastle uit, een wedstrijd die ik moest missen omdat ik te jong was en naar school moest. Tot op de dag van vandaag neem ik dit mijn vader kwalijk, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Toen NAC Europees haalde, hoorde ik daarna van Levien: "Ik hoop dat we naar een mooie club mogen". Voor degenen die hem niet goed kennen, hij heeft een voorliefde voor obscure clubs. Toen Gandasar uit de koker kwam rollen, slikte hij even, maar was hij gedecideerd: "Dit gaan we doen". Gelijk zag je de twinkeling in zijn ogen, naar Armenie met de auto een waanzinnig avontuur. Ongeveer een van de verste uithoeken die je maar kon loten. Dat moet te doen zijn. Plannetje maken, vrij vragen en dan op weg.
De reis in kwestie was 'slechts' 4500 kilometer, 14 grenzen oversteken. Prima te doen in 2,5e week. De rolverdeling was ook snel duidelijk; mijn vader achter het stuur van zijn blauwe Mondeo en Levien als DJ. Tot op de dag van vandaag heeft hij namelijk geen rijbewijs!
Ergens in Georgie is het mis gegaan. Een afslag overgeslagen of gemist. De reis is wat mij betreft een belichaming van NAC. Met de beste intenties starten, maar het niet redden. De echte wereld is toch wat complexer dan de theorie.
Leuke podcast met mooie verhalen van de heren. Zou toch erg mooi zijn wanneer die tijd terugkomt
@Becherovka. Pracht vertelling. Met plezier gelezen. 👍👍
Man, man, man, wat kan ik me die roadtrip naar Armenie van Levien en ons vader nog goed herinneren. Ooit die afspraak gemaakt na Newcastle uit, een wedstrijd die ik moest missen omdat ik te jong was en naar school moest. Tot op de dag van vandaag neem ik dit mijn vader kwalijk, maar dat is weer een heel ander verhaal.
Toen NAC Europees haalde, hoorde ik daarna van Levien: "Ik hoop dat we naar een mooie club mogen". Voor degenen die hem niet goed kennen, hij heeft een voorliefde voor obscure clubs. Toen Gandasar uit de koker kwam rollen, slikte hij even, maar was hij gedecideerd: "Dit gaan we doen". Gelijk zag je de twinkeling in zijn ogen, naar Armenie met de auto een waanzinnig avontuur. Ongeveer een van de verste uithoeken die je maar kon loten. Dat moet te doen zijn. Plannetje maken, vrij vragen en dan op weg.
De reis in kwestie was 'slechts' 4500 kilometer, 14 grenzen oversteken. Prima te doen in 2,5e week. De rolverdeling was ook snel duidelijk; mijn vader achter het stuur van zijn blauwe Mondeo en Levien als DJ. Tot op de dag van vandaag heeft hij namelijk geen rijbewijs!
Ergens in Georgie is het mis gegaan. Een afslag overgeslagen of gemist. De reis is wat mij betreft een belichaming van NAC. Met de beste intenties starten, maar het niet redden. De echte wereld is toch wat complexer dan de theorie.